'Fake Chemical State' is het tweede solo-album van Skin, de extravagante Britse die een paar jaar terug furore maakte met de rockgroep Skunk Anansie. Met dit album probeert ze haar carrière terug op de rails te krijgen. Hiervoor gebruikt ze dezelfde ingrediënten als destijds met Skunk Anansie. Dit houdt langs de ene kant een mix in van energieke pop overgoten met punkritmes en harde gitaren en langs de andere kant trage en zwaar emotioneel geladen ballades.
De eerste twee nummers, 'Alone in my Room' en 'She's On', kunnen duidelijk bij het hardere werk worden gerekend. Ruwe rock met zware, donkere gitaren en strak drumwerk. Het is een muzikale hogesnelheidstrein die zonder al te veel franjes rechttoe rechtaan de oren van de luisteraar binnenrijdt. Van frivoliteit is echter weinig sprake en ook qua originaliteit zijn deze nummers niet bepaald verbluffend. Vanaf het derde nummer 'Movin' wordt het album meer poppy en toegankelijker voor een breder publiek.
Elk nummer valt of staat met de typische stemgeluiden van Skin, ook al vallen die geluiden moeilijk in een vakje te duwen. Haar zang varieert van zacht hijgen ('Don't Need a Reason') over braaf zingen alsof ze een koormeisje was ('Purple) of overdreven pathetisch operagetint (vooral de tweede stem, zoals in bijvoorbeeld 'Movin') tot het luidkeels schreeuwen en grommen ('Alone in my Room'). Skin gaat in deze verschillende zangstijlen wel steeds tot het uiterste, balancerend op de grens tussen vals en juist of tussen temperamentvol zingen en irritant krijsen.
De betere nummers staan naar het einde van de cd toe. 'Nothing But' is vooral in het begin van de song een pakkende ballade maar mist naar het einde toe een beetje variatie. 'Take me on' volgt een ander stramien door zachtjes op te bouwen tot een vrolijke meezinger met een heerlijk basloopje, die door de guitige zang van Skin een venijnig randje krijgt. 'Fooling Yourself'is eveneens een opgewekt en gevarieerd nummer met een scherpe ondertoon.
Kortom, de plaat kan moeilijk slecht genoemd worden en bevat een aantal degelijke songs. Echte uitschieters of hits staan er echter niet op. Het gebrek aan verrassingseffect zorgt er ook voor dat het album over het algemeen het niveau van de Skunk Anansieplaten niet evenaart.
Meer over Skin
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
