Een bandnaam als The Agony Scene kan veel verraden: het kan oftewel om de zoveelste emometalcoreband gaan in de lijn van acts als Killswitch Engage of As I Lay Dying, oftewel om het zoveelste door myspace bekend gemaakte deathcoregroepje als Suicide Silence of Job for A Cowboy. Ligt The Agony Scene daar te situeren? Gelukkig niet. Na hun aardig brute en furieuze zelfgetitelde debuut had de band nu wel een werkje ('The Darkest Red') dat raakvlakken vertoonde met typische metalcore (overdaad aan breakdowns, teveel melige, cleane zang en dus teveel van hetzelfde), maar gelukkig hebben deze Amerikanen zich duidelijk niet verder laten verleiden door de commerce en dat laten ze dan ook zien op 'Get Damned', een fusie van (thrash) metal en hardcore hoe het moest en nog altijd moet.
Doorheen heel dit album is er geen moment waar The Agony Scene gas terugneemt noch teveel aan trends toegeeft. Razende tracks als 'Barnburner', 'Rapture', 'Will to Bleed' en 'Adversary' tonen waartoe deze band in staat is op vlak van even coherent als catchy en furieus schrijfmanschap. Vooral de furieuze black metalaandoende strot van Michael Williams maakt dit razende plaatje af. 'Deliverance' is echter nutteloze metalcore: alles is voorspelbaar aan dit nummer, van de breakdowns tot het melodieuze, quasi-melige refrein. Gelukkig maar dat de typische zeurderige metalcorevocalen niet voorkomen, dat maakt ook dat Williams' vocalen het enige consistente in dit nummer zijn. Afsluiter 'Old Scratch' is het enige nummer waar hij zijn heldere stem gebruikt en dat is juist goed, simpelweg omdat het een vorm van variatie is die zo weinig mogelijk toegepast moet worden en zo pas echt geapprecieerd kan worden. Het atmosferische, melodieuze refrein dat zijn stem draagt kondigt dan ook mooi het einde aan van 'Get Damned'.
The Agony Scene slaat hard en rauw terug na het te typische 'The Darkest Red' en mixt waardig metal en hardcore: brutaal en furieus, met maar een beetje plaats voor melodie. Met die formule mogen ze, mits met wat extremere of diepere invloeden, altijd terugkomen.
Meer over The Agony Scene
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
