De naam van dit drietal verwijst naar het wapenschild van de stad Turnhout, waar deze jonge snaken ook uit afkomstig zijn. Hierop staat een hert, tegen een zilveren achtergrond, springend op een groen veld. Dat kan, met enige verbeelding weliswaar, ook een metafoor zijn voor de nummers die The Deer Friends op hun titelloze EP ten berde brengen: zomerse, vederlichte popmuziek die dartel rondspringt in de eerste zon.
Uit Studio 195 van Patrick Delabie, waar erg veel Belgisch en Nederlands talent zijn materiaal gaat opnemen, komen steevast goed gemixte platen. Dat is deze keer niet anders, alle instrumenten hebben perfect hun plaats gekregen in de geluidsmix. De gitaar van zanger Gijs Van Coillie klatert helder door de muziek heen, zonder ooit echt in een versnelling of waterval over te gaan. Van zijn stem kan eigenlijk exact hetzelfde gezegd worden: heel mooi zonder ooit risico te nemen. Schijn kan echter bedriegen, zoals de tekst van 'All Done' aangeeft: "Maybe if you buy her chocolate things, she'll be untrue. I am kidding so please back off now or I will have to kill you." Met dit nummer levert de band meteen een mooi visitekaartje af, want het is een sterk staaltje popmuziek. Halverwege waagt de zang zich zelfs aan een bescheiden uithaal, wat meteen het nodige vuur geeft aan het nummer.
Dat heilige vuur ontbreekt een beetje in 'Lollypop' en 'See The Sea', beide leuke songs zonder meer. Hoewel ze meteen meezingbaar zijn, slagen ze er niet in om echt boven de betere middelmaat uit te stijgen. Daarvoor zijn de melodieën en de ritmes iets te ongeïnspireerd. Afsluiter '2 Friends And Harry' (laat het nummer zeker helemaal uitspelen!) overstijgt die voornoemde middelmaat dan weer met verve. Het nummer komt langzaam uit de stilte naar boven en het geklap dat het refrein begeleidt zal ongetwijfeld snel overgenomen worden tijdens live optredens. 'The Deer Friends' is gewoon een leuk plaatje, en af en toe hoeft het ook niets meer dan dat te zijn.
