Matthew Sweet, Pete Droge en Shawn Mullins zijn alledrie singer-songwriters die al enkele soloprojecten hebben afgewerkt. Vorig jaar was er een pauze in hun solowerk en geheel per toeval leerden ze elkaar kennen. Uit die ontmoeting is met 'The Thorns' een album vol goedgemaakte ballads gegroeid.
De meeste teksten gaan over al dan niet wederzijdse liefde. De manier waarop de drie het oeroude thema hebben aangepakt is meestal niet bijster origineel. "Tell me I'm the one you wanna play with / Tell me I'm the one you really need" uit 'Runaway Feeling'is een variatie op wat we al kennen, maar die bezwaren worden weggevaagd door de mooie muziek. De samenzang is de kern van de muziek. Daarmee bouwen ze een rustig sfeertje op begeleid door een rustige drum en enkele meestal akoestische gitaren. 'No Blue Sky' bijvoorbeeld begint met enkele akkoorden van een akoestische gitaar. Mooi close-harmony gezang vervolledigt het kampvuursfeertje. Achtereenvolgens komen drum en elektrische gitaar het geheel vervoegen. Met ook nog een stel strijkers erbij wordt het een mooi gearrangeerde ballad die een beetje scherpe kantjes mist. Alles is iets te glad, maar de nu eens hoog huilende dan weer strak begeleidende strijkers maken veel goed. Heel het album klinkt ongeveer zo. De ene keer met iets meer kracht of iets minder strijkers, maar altijd glad en rijkelijk gearrangeerd. Alleen 'Thorns' wijkt hier van af en hoewel het nummer niet fantastisch is, is het een aangename afwisseling. Op een strak drumritme brullen de gitaren een beetje zodat het hoge stemmenwerk er wat tegen afsteekt. Het resultaat is een strakke, verzorgde maar aangename rocksong die de rustige sfeer op de plaat een beetje breekt zodat je daarna weer klaar bent voor een volgende portie ballads.
'The Thorns' is een verzameling mooie maar te brave liedjes die vooral apart tot hun recht komen. Samen op een album is het teveel van hetzelfde, maar in kleinere porties zeker te smaken.
Meer over The Thorns
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
