De laatste in een reeks heruitgaven waarmee het Domino label de befaamde Australische band The Triffids opnieuw in de kijker wil plaatsen, heet 'Beautiful Waste and Other Songs'. In feite betreft het hier inmiddels erg zeldzaam geworden collectorvoer zoals de minialbums 'Raining Pleasure', 'Field of Glass' en 'Lawson Square Infirmary'. Omdat het hier om elpees gaat uit de jaren '83-'85, zijnde de beginperiode en meest stabiele tijd van deze vooruitstrevende indieband, is deze verzamelaar aangenaam constant. Dat is iets dat bij The Triffids niet altijd kon verwacht worden.
Vooral de erg frappante frontman David McComb heeft heel zijn te korte leven een weg proberen te zoeken tussen wave, gitaarpop, blues en singer/songwriterschap, waarbij erg eigenwijze experimenten nooit gemeden werden. Zo is 'St James Infirmary' een mooi pianojazznummer dat rondwandelt in een Morricone-wereldje. Songtitel 'Raining Pleasure'is dan weer een sussende sfeerballade die door toetseniste Jill Birt is ingezongen en het geweldige, steeds versnellende 'Field of Glass' is de doomrocker die Joy Division was vergeten te schrijven. Maar er zitten nog wel meer bizarre dingen tussen de negentien tracks op deze plaat. Ondanks hun vaak grillige songstructuren wisten The Triffids echter als geen ander een prima melodieuze omkadering vast te houden. Het is juist dit, in combinatie met een geniale en geschifte frontman met bergen charisma, dat deze band zo groot heeft gemaakt. McComb en co werken zich zonder enige moeite doorheen catchy rockabilly ('Figurine'), countryblues ('When My Heart Breaks') of folkballades ('Mercy') op de akoestische 'Lawson Square Infirmary', waarop geen seconde keyboards of wave te bespeuren valt. Daarnaast is 'Field of Glass' een vier songs tellende John Peelsessie waarin naar landgenoot Nick Cave ruikende bluesrock naar een hogere status verheven wordt.
Deze plaat geeft een mooi totaalbeeld van de band met vele gezichten en de frontman met een erg typisch gezicht. Een logische samenhang verhindert echter dat The Triffids hier overkomen als een groep die steeds bleef zoeken naar zijn eigen ding (zoals in het allerlaatste groepsalbum 'The Black Swan' wel het geval was). Laat dan nog niet elk nummer even sterk uit de hoek komen, toch zijn termen als 'fraai' of 'grensverleggend' hier gerust op zijn plaats.
Meer over Triffids
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
