Berlijn blijft de bakermat van de Europese techno- en housescène en is nog steeds een broeihaard voor kwaliteit. Een van de talloze firma’s die deel uitmaakt van die eindeloze creatieve explosie, is het dancelabel Highgrade. Tien jaar geleden besloot initiatiefnemer Tom Clark een eigen platenfirma uit de grond te stampen om een platform te bieden aan kwalitatieve house- en techno-artiesten die niet wilden zwichten onder steeds zwaarder wegende, commerciële druk en winstbejag. Anno 2010 teert Highgrade op een internationale status dankzij drie handen vol eigen artiesten, bijna tachtig vinyl releases en een boel albums en digitale uitgaven.
‘Ten Years of Highgrade’ bevat een mooie staalkaart van de huisartiesten, aangevuld met occasionele gasten. Eigen aan het imago van het label, vertaalt zich dat in een dubbel-cd met twintig tracks vol erg beperkte deephouse en minimal techno. Zonder al te nauw te zijn in elektronische subgenres, gaat het hier grotendeels om pure dansvloermuziek, weinig geschikt voor een hifi-installatie maar eerder gemaakt voor erg late uurtjes in obscure undergroundclubs. Verwacht clicks en beats zonder veel franjes, erg uitgezuiverde elektronica en een minimum aan sfeerelementen.
Zeker eerste schijf is grotendeels gebaseerd op ritme en beat (niet te verwarren met platvloerse vierkwartsmaten!). Met geen geluid teveel passeren oudgedienden als de tot a&r-manager gebombardeerde Todd Bodine (met een bewerking van zijn minimal-klassieker ‘Cold Place’) of ritmespecialist Jens Bond (met een heerlijk droog ‘Thiefschnee’) de revue. Elke kraak, tik of basbeat staat hier op zijn plaats en er is geen geluidje teveel. Naar het einde van de cd toe wordt het spectrum toch iets ruimer. Verwacht hier en daar beetje soulgevoel, een lichte opflakkering die neigt naar een hoogtepunt in een uitmuntend ‘Reservat’ (Ludwig Coenen) of een klein stukje zweefwerk in opvolger ‘It Ain’t’ (Demir & Seymen).
De tweede schijf zoekt iets meer diepgang en variatie op. James Flavours ‘Bold Eagle’ zorgt voor een heerlijk neerslachtig gevoel met zijn donkerende, onderliggende sfeertoon en labelbaas Tom Clark zelf voorziet een lekker gelaagde, marcherende house-bijdrage met ‘Harry the Moustache’. Toch ligt ook hier de nadruk nog steeds op minimale dansmuziek die helemaal tot zijn basis werd uitgepuurd. Het monotoon wippende ‘Rum Bum Box’ van Benno Blome zal voor een doorsnee elektronicaliefhebber zelf ronduit enerverend klinken, hoewel ook hier een verslavende dansfactor gegarandeerd is. Hoogvliegers zijn hier een waanzinnig nazinderend, oppeppend ‘Mutanga’ (Dale & Daniel Dreier) en het magische duo Heinrichs & Hirtenfellner dat zijn ‘Feel Me’ van een hobbelende minimaltrack tot een ronduit overheerlijke ‘feeling good’ danskraker laat evolueren.
Deze verjaardagspresent van tien jaar Highgrade zal het label allicht niet meer op de markt zetten. Dat is gelukkig ook helemaal niet de bedoeling van Tom Clark en co. Dit is gewoon een stukje muzikale fijnproeverij voor specialisten. Kwaliteit wint hier duidelijk van toegankelijkheid, maar dat zal liefhebbers van deze muziek enkel maar in de kaarten spelen.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
