Acuarela is een Madrileens onafhankelijk label dat met 'Songs to Break God's Heart Vol. 1' een staalkaart van zijn aanbod wil presenteren. Op de compilatie is een selectie van de groepen van het label te vinden en een resem gelijkgestemden die voor de gelegenheid hun muziek lenen. De meeste nummers op de plaat zijn nergens anders te vinden of geven een voorsmaakje van albums die nog moeten verschijnen.
Aangezien het eigen aan een compilatie is dat er verschillende artiesten op te vinden zijn, is het logisch dat een duidelijke lijn meestal ver te zoeken is. Acuarela profileert zich in de eerste plaats als een label waarbinnen alles kan en daardoor is op 'Songs to Break God's Heart Vol. 1' een hele resem aan stijlen te vinden. Van de rustige indiepop van The Zephyrs gaat het over de Spaanse folk van Aroah naar de nerveuze elektronica van Matt Elliott vs Many Fingers. Tussendoor smijten The Strugglers er nog wat akoestische blues tegenaan, laat Xiu Xiu zich gaan in vettige breakbeats en toont Refree zijn jazzy lounge. De visie van het label is niet sterk op een bepaalde stijl gericht, en het lijkt dan ook meer op een clubje bevriende muzikanten. Hierbij rijst natuurlijk de vraag of Acuarela niet in zijn eigen grenzeloosheid verloren loopt. De nummers op de plaat klinken soms als een leuke poging om in een bepaalde stijl te werken, zonder echt te overtuigen. Zo is de uptempo jazz van 12Twelve eerder clichématig en een tikje slordig. Een nummer als 'Little Brown Chevette' van Darren Hayman lijkt dan weer niet meer dan een uit de hand gelopen cafégrap. Met een nauwelijks aanhoorbare neuzelende falsetstem begint de brave man behoorlijk stupide teksten ("keep thinking of the boy I used to be, keep thinking you can use me when you're horny", denk de juiste stem erbij en het is een ramp) uit te kramen. Tegen het einde aan wordt het plaatje afgewerkt door een overenthousiast polyfoon gitaarlijntje dat recht uit de seventies lijkt te komen. Meer kitsch is te vinden bij This Song is a Mess but so Am I (nou goed, het is een indrukwekkende groepsnaam) en Tara Jane O'Neil & Miggy, die wat aan een flauwe versie van The Hidden Cameras doen denken.
Hoewel een strengere selectie wel leuk geweest zou zijn, is er ook wel wat moois te vinden op 'Songs to Break God's Heart Vol.1'. 'Otro Triste Final' van Aroah is een sympathiek zacht Spaans liedje, 'La Haine' van The Secret Society is een ontroerend akoestisch nummer en de gestoorde elektronica van Xiu Xiu is zowel ingenieus als amusant. Acuarela laat een uitgebreid kleurenpalet zien, dat af en toe tot grijzige waas verglijdt maar op andere momenten aangenaam verrast.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
