Deze cd vormt het vierde volume in wat een integrale opname van Mozarts vioolsonates moet worden en in een reeks die al behoorlijk wat lof toegezwaaid heeft gekregen. De Engelse barokvioliste Rachel Podger and pianoforte speler Gary Cooper hebben in de authentieke muziekwereld en uitvoerig hun strepen verdiend – zo was Podger bijvoorbeeld vijf jaar lang concertmeester van The English Concert. Net zoals op de vorige drie uitgaven worden hier ook sonates uit Mozarts verschillende creatieve periodes aan elkaar gekoppeld. Hoofdwerk vormt Mozarts voorlaatste sonate, in A groot, KV526, een compositie die hij in 1787 in Wenen schreef. Daarnaast zijn er twee van Mozarts allereerste composities, de sonates KV9 en 29 die door een zevenjarige Mozarts op concertreis in Parijs en Den Haag respectievelijk werden neergepend en twee sonates, KV302 en 304, die in 1778 tijdens een verblijf in Mannheim werden geschreven.
Deze sonates zijn gevarieerd, bezitten charme en energie en klinken bovenal heel natuurlijk zonder overmatig gepolijst over te komen. De variatie wordt duidelijk in de manier waarop Cooper en Podger subtiel tempo, aanslag en aanzet of frasering veranderen naargelang de muziek hierom vraagt. Modulaties worden zo extra in de verf gezet en de verschillende toonaarden krijgen zo hun eigen karakter en betekenis. Dit helpt de structuur van elke sonate onmiddellijk duidelijk te maken. De energie vertaalt zich bijvoorbeeld naar erg actieve alberti-bassen die in snelle delen de muziek een onweerstaanbare stuwing bezorgen. Charmant is de manier waarop kleine versieringen uitgevoerd worden met gevoel voor humor en een gezonde, persoonlijke inbreng in deze muziek. De enige mineur sonate op de cd, in e, KV304, krijgt net genoeg dramatiek mee om haar wat donkere karakter goed te laten uit te komen zonder dat ze gemaakt of maniëristisch gaat klinken. Gary Coopers pianoforte, een Anton Walter uit 1795, bezit op deze opname bovendien een erg warme, volle klank die misschien meer gepast is voor de late sonate KV526 dan voor de vroege werken maar de muziek toch breedte en diepgang verleent. En ook de balans zit alvast bijzonder goed: aangezien deze sonates nog opgevat zijn als pianofortesonates met vioolbegeleiding speelt de viool bij momenten duidelijk een ondergeschikte rol en die rol speelt Rachel Podger erg goed. In het laatste deel van de sonate in G, KV9, fungeert de viool bijvoorbeeld louter als begeleiding over een pianomelodie.
Hoewel de klank van deze twee authentieke instrumenten niet altijd naar iedereens smaak zal zijn en sommige mensen de meer gepolijste, zachtere tonen van moderne instrumenten verkiezen, blijft dit een bijzonder knappe, smaakvolle cd, waar van de eerste tot de laatste noot met overtuiging en enthousiasme muziek gemaakt wordt. Nu maar wachten op volume vijf uit de reeks...
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
