De Duitse pianist en dirigent Christian Zacharias is met deze cd al toe aan een vijfde volume in een integrale opname van Mozarts concerti voor piano en orkest, een samenwerking tussen hem en het Orchestre de Chambre de Lausanne, waarvan hij tevens artistiek leider is. Naast het mooie en overbekende 23ste pianoconcerti in A majeur, stelt dit cd'tje twee minder gekende werken voor, het 5de in D en het 8ste in C groot.
De eerste vier concerti die Mozart voor piano en orkest schreef zijn niets meer dan bewerkingen van klavecimbelsonates van kleinere meester als Hermann Friedrich Raupach, Johann Schobert of Johann Gottfried Eckhard en dat maakt van Mozarts vijfde concerto zijn eerste originele compositie voor klavier en orkest. Het bleef een favoriet werkje van Mozart dat hij ook zijn latere jaren in Wenen bleef uitvoeren. Het achtste concerto werd, zoals veel van Mozarts klavierwerken, op commissie geschreven, in dit geval voor Antonia Gräfin Lützow, de vrouw van de commandant van de militaire vesting in Mozarts eigen Salzburg. Het zonnige 23ste concerto componeerde Mozart dan weer uitsluitend voor zichzelf, voor een abonnementsconcert dat Mozart zelf organiseerde kort na de première van 'Le Nozze di Figaro'. Het is steeds een van Mozarts meest geliefde concerti gebleven, met zijn aan opera herinnerende dialoog tussen solist en begeleiding en vrolijke maar af toe ook melancholisch karakter.
Opnames van Mozarts klavierconcerti zijn er genoeg, in alle mogelijke interpretaties, gaande van oerklassiek en romantisch tot versies op pianoforte en darmsnaren. Het is echter de oude-muziek praktijk met haar nadruk op articulatie en verstaanbaarheid die toonaangevend is in Mozart-uitvoeringen en ook Christian Zacharias en het Kamerorkest van Lausanne zijn niet ongevoelig voor die invloeden. Wie echter een klassieke Mozart beter kan smaken hoeft niet ongerust te worden: Zacharias bezit meer dan genoeg lyriek, ook in de snelle delen om niet overdreven droog en intellectualistisch over te komen en de klankkwaliteit van de Musikproduction Dabringhaus und Grimm (of kortweg MDG)-cd's is zoals steeds warm genoeg met een aangename hoeveelheid galm op de opname. Zacharias speelt met een afgeronde toets die zelden hardheid vertoont maar comfortabel en doordacht overkomt. Opvallend snelle tempi zijn aan deze opname niet besteed, ook niet in de levendige finales van Mozarts pianoconcerti maar Zacharias houdt een logisch aangevoelde cadans in vele delen, zoals in de finale van het achtste concerto. Het is moeilijk om niet meegesleept te worden door Mozarts schijnbaar onuitputtelijke ideeënbron in het 23ste pianoconcerto en het orkest kan daar ook niet aan weerstaan, met razendsnel maar accuraat uitgevoerde figuurtjes in de houtblazers in het laatste deel.
Mozarts pianoconcerti blijven steeds aantrekkelijke muziek, een genre dat Mozarts biograaf Alfred Einstein 'Mozarts meest karakteristieke creatie' noemde. Zacharias vult die sprankelende dialoog tussen piano en orkest met gevoel voor melodie en lyriek in, niet fantasieloos de gebruikelijke, strikte historische uitvoeringspraxis kopiërend maar dankbaar gebruik makend van de beweegruimte die de moderne piano hem biedt.
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
