Op 12 februari kwam de ‘Sounds Of Extreme Tour’ langs de Biebob in - of all places - Vosselaar. Hoofdacts waren de underground grootheden Krisiun, Malevolent Creation en Vital Remains. De openingsgroepen Truth Corroded, Karnak en het Belgische Pestifer warmden de zaal alvast op.
Tijdens de epische, godslasterende intro van Vital Remains was de zaal al goed gevuld. Deze Amerikaanse groep, bekend geworden dankzij de inbreng van Glenn Benton (Deicide), heeft een vreemde geschiedenis. Bands met hem als boegbeeld zijn al niet meteen de stabielste vanwege zijn hectisch leven, maar zelfs na het vertrek van Benton veranderde de line-up van Vital Remains even veel als iemand van onderbroek doet en ondertussen is er nog maar één origineel lid over. Met (alweer) enkele kersverse bandleden zette de groep het optreden in met het dreigende ‘Icons Of Evil’ van het in 2007 verschenen gelijknamige album. Het charisma ontbrak een beetje: redelijk idiote spikes en een gitaar met kerstverlichting leverden nu niet direct een muzikale meerwaarde.
Tijdens het eerste ultrabrute nummer viel meteen op dat de drummer de razernij van Vital Remains niet kon volgen. Echt kwalijk kan dit hem niet genomen worden, aangezien de drums op de albums onmenselijk snel zijn. Ook de zang liet te wensen over en de bassist bracht een tragische imitatie van Glenn Benton.
Vital Remains kwam over als een geforceerde coverband, die enkel nummers van de laatste 2 platen bracht, in plaats van een organische groep. Van het sterke album ‘Dechristianize’ lieten ‘Savior to None, Failure for All’ en publieksfavoriet en titelnummer ‘Dechristianize’ de grootste moshpits van de avond losbarsten. De complexe solo’s van leadgitarist en nieuw bandlid Brian Weber, klonken enorm goed. Al bij al was Vital Remains helemaal niet slecht, maar ze konden de snelle en melodische nummers van op de cd’s live niet helemaal waarmaken.
Gelukkig is het Amerikaanse Malevolent Creation wel een echte liveband. De setlist bestond op één nummer na volledig uit materiaal van de eerste twee cd’s, die ondertussen zijn uitgegroeid tot genreklassiekers. Ondanks het feit dat deze twee albums uit het begin van de jaren ’90 stammen, klonken de nummers niet ouderwets, wel eerder tijdloos. Zware old-school riffs, bezwerende solo’s, snijdende en scherpe vocalen en een drummer die groove succesvol kon combineren met snelheid zorgden voor een geweldig optreden.
Amper 25 minuten later begon het Braziliaanse Krisiun aan haar ceremonie. De groep bracht meesterlijk strakke en furieuze death metal met weinig fratsen. De bindteksten van frontman Alex Camargo waren overdreven vriendelijk, maar tijdens de nummers klonk zijn stem meedogenloos en spuwde hij haat. Het publiek smulde van de Braziliaanse opzwepende percussie en flamenco gitaargeluiden, die een beetje aan landgenoten Sepultura deden denken.
In de Biebob kwam alles veel ruiger over dan op cd, waar stukken soms een beetje te tam klinken. De toegankelijkere nummers van het laatste, experimentele album ‘The Great Execution’ stormden het oor binnen en bij de klassiekers ‘Black Force Domain’ en ‘Kings Of Killing’ vormden zich gapende moshpits. Krisiuns geluid klonk rauw, strak en vooral oorverdovend bruut. De zanglijnen, droog en primitief, werden meegebruld door de aanwezigen en de verschroeiend snelle blastbeats die zo strak zaten als een metronoom, tekenden het zware optreden. Een geweldige show van deze perfect op elkaar ingespeelde vaandeldragers van de death metal.
