Dankzij het Maeterlinckjaar kan men in Gent genieten van een aantal concerten die baden in de sfeer van het fin de siècle. Het Zemlinsky Quartet speelt hierin een rol dankzij zijn programmering van de weinig uitgevoerde kwartetmuziek van Alexander von Zemlinsky. Ondanks de aanlokkelijke aanvulling van het Amerikaans kwartet van Dvorak en de “intieme brieven” van Janacek kon het concert in de Miry-zaal echter niet voldoende bekoren.
Het Zemlinsky Quartet speelt al meer dan 15 jaar samen, doch het bestaat uit vier nog jonge muzikanten. Er kan dus aangenomen worden dat het kwartet waarschijnlijk nog in de conservatoriumtijd van het viertal ontstaan. De jaren hebben echter al hun discografische vruchten afgeworpen. Verschillende cd-reeksen bij Praga Digitals met muziek van Dvorak, Schubert en Mendelssohn staan naast de vier kwartetten van de componist waaraan het ensemble zijn naam ontleende: Alexander von Zemlinsky. Met zijn jonge en toch al productieve carrière kan het Zemlinsky kwartet toch nog niet de kwaliteit bieden van andere topkwartetten uit Tsjechië zoals het Talich of Prazak Quartet.
Leos Janaceks tweede strijkkwartet heeft de bijnaam "Intieme brieven", wat wordt ingegeven door de autobiografische aanleiding: de onbeantwoorde liefde van de oude Janacek voor een jonge vrouw, de muze van al zijn mature opera's Kamila Stösslova. Het werk is werkelijk een geniaal staaltje torment in muziek, geschreven enkele maanden voor Janaceks dood. De uitvoering van het Zemlinsky kwartet was niet extreem genoeg en vormde te weinig een beklemmend geheel over de bruuske gefragmenteerdheid van het werk. Hetzelfde kan overigens gezegd worden van het kleine faits divers van Kurtag. Hoewel het kleine verjaardagswerk de typische mystieke zweem bevatte van hedendaagse muziek, kon het kwartet niet wegsteken dat een dergelijk minimalisme geen vruchten afwerpt in de concertzaal.
Misschien viel het Zemlinsky Quartet het minst door de mand in het 'Amerikaans kwartet' van Antonin Dvorak. Het alom gekende meesterwerk werd met hetzelfde gebrek aan brille uitgevoerd, waarbij vooral de kleine en pover zingende toon van de eerste violist opviel. Maar toch blijft zo'n werk overeind door de kracht van zijn lyriek. Nu, in tijden waarin men andere nog jonge en op een veel hoger niveau staande kwartetten kan gaan beluisteren, zoals het Quatuor Ebene, het Jerusalem kwartet of het Pavel Haas kwartet, kon dit resultaat te weinig overtuigen.
