Het voortbestaan van 10 Days Off hing een half jaar geleden aan een zijden draadje. Minister van cultuur Schauvlieghe, die nogal stevig op de tenen trapt binnen de sector, besloot de subsidiekraan van organisator vzw 5voor12 dicht te draaien (net als die van het ander aan de Gentse Feesten gerelateerde evenement, Boomtown) en daarmee de alternatieve dancescene in Vlaanderen een stevige nekslag te geven. Samenwerking met Vooruit, Stad Gent en een volhardende zoektocht naar externe investeerders, heeft er gelukkig voor mogen zorgen dat de negentiende editie van 10 Days Off een feit is, eentje die geen gas terug hoeft te nemen en zich inhoudelijk kan meten aan afgelopen jaargangen.
Meer dan de helft van de avonden werkt 10 Days Off met labelnights. Dat geeft een extra voordeel: allicht goedkopere acts, maar ook een publiek dat van de eerste tot de laatste noot devoot mee is. Avonden vol party housedisco (Eskimo en Aus), funky house (Numbers), progressieve dancepop (R&S) en minimaltechno (Kompakt en Minus) staan sowieso al in de aanbieding. Daar zitten zeker weer enkele internationale opvallendheden bij, gekoppeld aan leuke opwarmers of afsluiters van eigen bodem.
Todd Terje & Lindstrøm - 18 juli
Twee Noorse spacedisco grootmachten ontmoeten elkaar op podium. Beide heren waren het alleen onderweg zijn wat beu en wanneer Todd Terje Lindstrøms muzikaal-culinaire album ‘Smallhans’ vorig jaar mixte, werden de handen in elkaar geslagen. Op dat album keerde Hans-Thomas Lindstrøms terug naar zijn basis van lang uitgesponnen, kosmische clubmuziek met organisch bewegende, lang aangehouden grooves die traag naar een hoogtepunt toe klimmen. Eenvoudige en efficiënte dansritmen, gekoppeld aan vlotte synthesizerlijntjes en vrolijke arpeggio’s, worden door de producer zijn handen plots een stukje dancemagie. Terje is de man die net voor dat tikkeltje meer feestbeats gaat, de ritmiek iets compacter maakt en de climaxen wat hoger legt. Op zich is dat al een spannende kruisbestuiving, maar het houdt niet op. Beide heren nemen een heuse control room aan elektronische installaties mee voor een volledige liveshow. Naar eigen zeggen hebben ze nauwelijks voorgeprogrammeerde tapes bij en rekenen ze op de dynamiek van hun eigen kunsten en de sfeer van de avond. Feit is in elk geval dat hoofdtollende, diep penetrerende discohouse van topniveau gegarandeerd is.
Matthew Dear - 19 juli
(foto: Philistine)
Vuurwerk - 19 juli
Dit trio kon wel eens de nieuwe sensatie worden in de Belgische progressieve elektronicawereld. Vuurwerk is ondergebracht in het artistieke platform Run Tell Secrecy, dat naast vele visuele creaties ook alter ego’s Jealov en Kwatsa bundelt, respectievelijk met snedige hiphop en snoeiharde techno. Met het project Vuurwerk graven ze in obscure, snedige cut’n’paste elektronica met veel sferische momenten, posttechnobeats en bizarre samples. De net uitgebrachte ep ‘Me+One’ (op het gloednieuwe, Brusselse Dandelion Records, sublabel van het legendarische Kompakt) bevat een intrigerend stukje elektronische chemie: intrigerend, ingetogen en tegelijkertijd erg bruisend. Met Vuurwerk geven de drie globalisten - die op een bepaald moment gescheiden woonden in Londen, Nante en Kigali - een eigen interpretatie aan clubmuziek, gekoppeld aan een grote DIY-spirit. Zo is het avant-gardistische gezelschap de uitdaging aangegaan om hun gelaagde ,sferische creaties ook in een heuse liveshow om te toveren. Basgitaar en gitaar worden op podium gesleurd, via processors en loopstations bewerkt, door een mengelmoes van livedrums en geprogrammeerde beats aangespoord en met vervormde zang en bizarre samples verrijkt. Met enig improvisatiegehalte zorgen de Brusselaars voor een intrigerend schouwspel waarbij het element dance niet geheel verwaarloosd wordt. Spreekt voor zich dat daar ook een zelf ontworpen, abstracte licht- en projectieshow aan gekoppeld wordt.
Vondelpark - 21 juli
Guy Boratto - 22 juli
Guy Boratto is een van de grote mijnheren op Kompakt, het progressieve ambient-minimallabel uit Keulen. De Braziliaanse producer brengt nog maar zo’n acht jaar releases uit, maar verdient nu al een status als legendarisch. De drie Boratto langspelers, waarvan de laatste toepasselijk ‘III’ werd gedoopt, blinken uit in relaxte, zomerse techno met een gezonde dosis experiment. Toegegeven, die laatste plaat zorgt voor veel onderhuidse, wat duistere emoties en een vrij kille fantasie in zijn zoektocht naar perfecte sfeerklanken en vaak wisselende ritmeconstructies. Daarmee is Boratto zijn status als gladde aal wel wat kwijt gespeeld, maar een hoofdtollende repetitiviteit en een blijvend zomerse achtergrond blijven gelukkig kenmerkend voor de creatieve, organische dansmuziek van de man. Minimaal even sterk bijdragend aan Boratto’s sterstatus zijn niet uitsluitend zijn releases, maar vooral ook zijn spraakmakende shows waarbij de eigen muziek centraal staat, maar die van anderen ook vakkundig een eigen stempel krijgt. De laptop met Ableton Live, samplermachine en keyboard staan alvast klaar.
Skip & Die - 28 juli
