Het New Yorkse Car Bomb beweegt zich in het muzikale schemergebied tussen hardcore, progressieve metal en – jawel – free jazz. De jongste telg uit de Relapse-familie ontsproot uit een ondergrondse collaboratie tussen Neck en Spooge, twee bands wiens gemeenschappelijke repetitieruimte niet geheel onterecht 'The Dungeon' gedoopt werd. Een full-length debuutplaat volgt dit voorjaar, reden genoeg om met enige vertraging hun titelloze EP uit 2004 onder de loep te nemen.
Het trommelvliesdoorborende 'Rid' mag de spits afbijten en doet dat in nauwelijks 37 seconden van furieuze drums, hemeltergend gitaargeweld en krijsende vocalen. De technische mathmetal van 'His Eyes' teert op een ingenieuze cocktail van gecontroleerde razernij en onverwachte tempowisselingen. Voor deze geluidsorkaan heeft Car Bomb duidelijk de mosterd gehaald bij The Dillinger Espace Plan, dat met zijn atypische ritmiek en ontregelde melodie eveneens buiten de lijnen van het metalgenre kleurt. Hoewel de verschillende substructuren van de song als los zand aan elkaar hangen en de cimbalen allesbehalve efficiënt gebruikt worden, moet gezegd dat Car Bomb zich de verwoestende feel van TDEP met verve eigen weet te maken. Afsluiter 'Solid Grey' verdrinkt net als zijn voorganger in een overvloed aan muzikale ideeën, maar is bovenal een fascinerende brok teringherrie die op een gegeven moment zowaar consonant uit de hoek durft komen. Car Bomb mist dan wel de maturiteit om een samenhangend geheel te produceren, mits enige evolutie ligt er nog heel wat moois in het verschiet.
Wie niet struikelt over de inferieure opnamekwaliteit van deze veredelde demo, hoort een groep die bulkt van het potentieel maar zijn definitieve gedaante nog niet gevonden heeft. Sinds de initiële release van deze sampler heeft Car Bomb echter ruim twee jaar de tijd gehad om zich van zijn jeugdzonden te ontdoen. Uitkijken naar die debuutplaat, dus!
Meer over Car Bomb
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
