Edenbridge is een van die bands die al jaren bijzonder hard werkt en al een resem degelijke platen heeft uitgebracht, maar die voor een of andere bizarre reden nooit echt doorbreekt. Het zal de groep zelf worst wezen, want de heren en dame zijn er met 'Solitaire' opnieuw in geslaagd om een erg genietbaar plaatje in elkaar te boksen, dat misschien zelfs hun beste tot dusver mag genoemd worden.
Edenbridge grossiert nog steeds in bijzonder symfonisch en bombastisch klinkende metal met vrouwenzang, een genre dat tegenwoordig haast doodgebloed lijkt. Toch mag gezegd worden dat deze act de trucjes van het genre quasi perfect beheerst en ondanks onontkoombare clichés daar toch een eigen invulling van geeft. Frontvrouw Sabine Edelsbacher beschikt over een erg herkenbare stem (geen overbodige luxe) en gaat al te grote opera-aspiraties netjes uit de weg, waardoor het geheel serieuzer overkomt en minder pompeus wordt. Daarenboven zijn haar zanglijnen mooi ingepast in de songs en geven ze nummers die anders misschien iets te doorsnee waren een extra duwtje in de rug. Zo zijn zeker 'Skyline' of 'Higher' gebaat met haar sterke zangprestatie.
Maar dat neemt niet weg dat het brein achter dit alles – gitarist Lanvall – duidelijk goed weet hoe hij een bombastische song in elkaar steekt. Het is waar dat de traditionelere instrumenten van metal, zijnde gitaar, bas en drum, een prominente plaats innemen, maar bij Edenbridge zijn het toch vooral de uitgewerkte toetsenpartijen die de aandacht naar zich toe trekken. Edenbridge houdt het niet bij een enkel keyboardlijntje per nummer, maar timmert het geheel vakkundig vol met elkaar aanvullende keys en koren. Daardoor klinkt alles lekker overladen, precies zoals het hoort.
Dat gezegd zijnde, blijft het natuurlijk een typische Edenbridge-schijf, in die zin dat wie iets nieuws verwacht, eraan is voor de moeite. Dat is op zich zeker geen slechte zaak, maar dat maakt ook dat de band niet meteen veel nieuwe fans zal winnen. Maar goed, het is nog een geluk dat Lanvall en gezelschap lekker stug blijven volharden in wat ze het beste kunnen en dat verdient zeker en vast waardering.
Waarom is 'Solitaire' dan waarschijnlijk het beste album van deze band tot hiertoe? Omdat de volledige plaat minder dichtgetimmerd klinkt, ook al blijven de orkestraties bijzonder rijk. Daardoor is het geheel minder zwaar op de hand, zijn de songs beter herkenbaar en blijven ze beter hangen. Dat de nummers nu netjes een kop en een staart hebben is dan gewoon de spreekwoordelijke kers op een puik album.
Meer over Edenbridge
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
