Franz Danzi is vandaag de dag nog slechts bekend omwille van zijn kwintetten voor houtblazers maar deze classicistische componist, tijdgenoot van Mozart en Beethoven, was in zijn tijd een erg productief en gewaardeerd componist, cellist en dirigent. Danzi schreef een reusachtig oeuvre bij elkaar, in elk genre en dus ook in het aan het begin van de negentiende eeuw erg populaire repertoire van kamermuziek voor blazers en strijkers. Dit cd'tje stelt twee septetten, voor strijkers, hoorn(s), klarinet en fagot voor, samen met enkele gelegenheidswerkjes – die Danzi terecht 'potpourris', virtuoze fantasietjes noemde – voor klarinet en strijkkwartet.
Het Duitse ensemble Collegium Classicum, een begrip in het achttiende- en negentiende-eeuwse kamermuziekrepertoire vindt moeiteloos de toegankelijkheid en vlotte interpretatie terug die vorige opnames kenmerkten. De strijkers van het ensemble bezitten een warme klank en mijden een smaakvol gebruik van vibrato niet. Eerste violist Andreas Krecher komt heel zelfzeker over en haalt een krachtige, grote klank uit zijn instrument die moeiteloos met de blazers in balans kan komen.
De balans in het eerste septet tussen hoorn en fagot is ideaal en verraadt de oorspronkelijke bezetting van het werk als een sextet voor strijkkwartet en twee hoorns. Virtuoze loopjes, accuraat en zelfzeker uitgevoerd maken de drie blazerpartijen evenwaardig. De finale van het septet op.10 bezit een aanstekelijke ritmiek, geïnspireerd door springerige jachtmotiefjes en –ritmes. Wat jammer is wel dat herhaalde passages een tweede maal zonder enige variatie uitgevoerd worden, terwijl de praktijk van zulke kleine versieringen aan te brengen toch gemeengoed was in de achttiende eeuw en Danzis muziek zulke vrijheid net lijkt uit te lokken. Hoogstens wordt in zo een geval een frasering of accentuering wat verschillend uitgevoerd.
Klarinettist Dieter Klöcker bezit een robuuste, ronde en rijke maar erg vlakke klank. Hij koppelt moeiteloos verblindende virtuositeit op de vele snelle loopjes en technische aardigheidjes die Danzi zijn klarinettist voorschotelt aan een sterke ritmische precisie. Zijn trillers zijn echter wat inspiratieloos en worden steeds met dezelfde snelheid uitgevoerd, van het begin tot helemaal aan het einde van de noot. Dit zorgt ervoor bijvoorbeeld dat een trage passage in de eerste potpourri, met trillers op haast elke noot, nogal clichématig overkomt.
Ondanks de hierboven aangehaalde minpuntjes, blijft dit een heel genietbare cd. De kwaliteit van het Collegium Classicum spreekt voor zich en Danzis muziek blijft heerlijk diverterend en staat garant voor een ontspannen en vrolijke beluistering.
Meer over Franz Danzi
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
