Als Nils Wogram een Amerikaan was, dan woonde hij aan de westkust. Met zijn gave geluid leunt hij aan de “blanke’ West Coast jazz, al heeft het spel van trombonist tegelijkertijd ook een eigen karakter niet in het minst door de indrukwekkende virtuositeit. Het lijkt bij hem immers allemaal zo gemakkelijk te gaan: alsof hij alles met de glimlach (en een erg losse pols) uit de mouw schudt. Speciale technieken heeft Wogram al jaren onder de knie (zoals te horen in de driestemmige akkoorden van Wogram en saxofonist Hayden Chisholm in ‘Melancholia’), maar komen pas uit de kast als ze muzikaal relevant zijn: hij is nu eenmaal geen publiekspeler die met goedkoop technisch machtvertoon het publiek moet lijmen.
Deze gezonde no-nonsense houding is ook terug te horen bij zijn collega’s, met op kop de soepel ronddansende en romige altsax van Hayden Chisholm (die meer dan eens doet denken aan de soepele tred van Lee Konitz en Paul Desmond). Drummer Jochen Rückert komt subtiel en droog tikkend uit de hoek, terwijl bassist Matt Penman geen last heeft van de “natuurlijke” beperkingen van zijn instrument en zich perfect weet in te werken in het zangerige groepsgeluid.
‘Listen to Your Woman’ ligt op haar eigen manier in de traditiegerichte lijn die Wograms Root 70 inzette met de vorige plaat. Waar ‘On 52nd ¼ Street’ een plaat was in de geest van de klassieke jazz van de jaren ’50, ligt voor ‘Listen to Your Woman’ de focus op de blues. Daarbij kiest Wogram niet voor standards of een vuile, emotiegestuurde benadering. De stukken zijn composities van de bandleden. Het bluesschema staat centraal, maar krijgt een heel eigen invulling, zoals in ‘Twenty Four’, waar er harmonisch de kantjes afgelopen worden. Wogram zelf blijft gaaf en zelfs opvallend zacht klinken, is als vanouds exact in de uitvoering met een trefzekere intonatie en articulatie.
Ondanks de duidelijk thematiek en de heel gerichte interpretatie ervan, is ‘Listen to Your Woman’ een gevarieerd album geworden, waarop het bluesschema maximaal wordt uitgerekt in diverse richtingen. Opmerkelijk daarbij is dat alles spontaan blijft klinken. Van geforceerde verbuigingen van de traditie is geen sprake.
Klassieke momenten zijn te horen in de titeltrack. Die baadt in de sfeer van vooroorlogse danszalen, of ‘Homeland’s Sky’ dat begint als een vrij lamento op een New Orleans begrafenis om na het intrede van het vaste tempo over te gaan in een grootstedelijke slenterblues. In iets “modernere” gedaante klinkt de groep Henry Mancini-achtig (‘Rusty Bagpipe Boogie’) of funky (‘How Play Blues’). Het energieke ‘Precision’ en de hoekige en kronkelende ‘One For George’ met knap uitgevoerde tempoveranderingen laten het strakke samenspel horen. Het meest opvallend zijn echter ‘Hot Summer Blues’ (met Mongoolse boventoonzang) of het slome dubgevoel van ‘Behind The Heart Beat’, inclusief de hikkende melodica.
Voor literatuurliefhebbers is Chisholm te horen in twee spoken word performances, maar de grote kracht van ‘Listen to Your Woman’ blijft liggen in het louter muzikale. Dat klinkt op dit album zo vanzelfsprekend dat het lijkt alsof het kwartet permanent loopt te bluffen. Helaas voor de concurrentie kunnen ze steevast leveren …
Meer over Nils Wogram & Root 70
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
