Een dubbel-cd die het resultaat is van enkele live-concerten die Claudio Abbado met het door hemzelf opgerichte Orchestra Mozart gaf wekt meteen onze interesse. Abbado koos voor vijf grote symfonieën uit Mozarts late Salzburger jaren of uit zijn Weense periode: de 29ste in A, nr. 33 in Bes en drie symfonieën met bijnaam: de 'Haffner', 'Praagse' en 'Jupiter'.
Transparantie is overal het sleutelwoord en daarin volgt Abbado zonder compromis de authentieke uitvoeringspraktijk. Geen authentieke instrumenten op deze opname maar wel een doordachte balans met frappante blazers (zelden zulke opwindende finales gehoord als in Abbado's 'Haffner', 'Praagse' of 29ste symfonie) en korte, harde pauken. De fijnere kantjes van Mozarts orkestratie (fagotten die op zovele plaatsen de melodielijn dubbelen, een begeleiding in de middenstemmen van de strijkers...) komen zo moeiteloos naar voren.
Abbado wijkt op vele plaatsen af van de traditionele lezing van deze symfonieën en maakt plaats voor persoonlijke inbreng: door extra stil te gaan in het trage deel van de 'Haffner' symfonie bijvoorbeeld of door de finales van deze 'Haffner' of van de 33ste razend snel en virtuoos uit te voeren. Maar elke erg persoonlijke aanbreng blijft natuurlijk aanvoelen. Alsof het niet de dirigent maar de muziek is die een zulke interpretatie rechtvaardigt.
De 'Praagse' symfonie heeft op andere opnames zelden zo glanzend en trots geklonken, met een eerste deel dat de grandeur van de Boheemse hoofdstad lijkt te vereenzelvigen. Het trage deel is heerlijk lyrisch, ondanks het over het algemeen eerder snelle tempo en daarin tonen de muzikanten van dit uitmuntende orkest dat ze zich deze muziek door en door eigen kunnen maken en voor doorleefde uitvoeringen kunnen zorgen.
René Jacobs' vrij recente opname van Mozarts 'Praagse' en 'Jupiter' symfonieën verlegt interpretatief vele grenzen en Abbado's opname van deze werken is minder revolutionair maar daarom zeker niet minder boeiend. Dat een dirigent die een heel leven lang grote symfonische orkesten dirigeerde zich nu tot authentieke uitvoeringspraktijk wendt, toont aan hoe deze manier van interpreteren meer en meer aanvaard wordt maar uitvoeringen als deze laten ook horen hoeveel iemand met het palmares en de kunde van Abbado nog meer uit deze muziek kan halen.
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
