Danzig komt! Een metalhead die zijn geschiedenis kent mag zich gerust verblijden met een paar stevige headbangs. Want Danzig wordt liefst in bloed geschreven, te beginnen met de ‘d’ van duister, en is tegelijkertijd één van de meest legendarische slow metalbands ooit. Hoewel dit kwarteeuw oude gezelschap zijn reputatie afgelopen decennium aardig te grabbel wist te gooien dankzij magere muzikale producten, belooft de nieuwe plaat en bijbehorende tournee zowel een stap naar de hoogdagen van weleer als een welkome, vernieuwde energiestoot.
Danzig is het muzikale kindje van Glenn Danzig, tevens stichter van de legendarische horrorpunk-rockabillyband The Misfits waarvan het skelettenlogo meer gekend is dan de muziek.
De ontbinding van het exuberante gezelschap na twee mijlpalen van platen, leidde tot het oprichten van het powerrockgezelschap Samhain en betekende meteen de eerste stappen richting metal. Onder druk van de bekende hiphopproducer Rick Rubin schakelden frontman Danzig en co over op een tragere variant van hun muziek, vermengd met bluesakkoorden en veel symboliek: de band Danzig was geboren.
Twee decennia later trekt de band dus op uitgebreide tournee doorheen Europa en houdt een avondje halt in Trix in Antwerpen. Best een opmerkelijk feit, want Danzig is erg karig met zijn shows – de laatste passage in de nabije omgeving is alweer van zes jaar geleden bij onze Noorderburen.
“Danzig is er terug!” zou dus misschien een betere uitroep zijn. Want na de befaamde trilogie I, II en III (‘How the Gods Kill’) ging het in de jaren ’90 wat bergaf met de band. De bijna cartooneske obsessie voor duistere taferelen en iconen werd niet langer weerspiegeld in heerlijke rauwe slowrock met Black Sabbath of Led Zeppelin geïnspireerde gitaarfrasen, maar leidde tot wat flauwe experimenten met te geromantiseerde, pathetische gothic en atmosferische gemoedsmuziek. Gekoppeld aan het wel heel erg grote ego en van de breedgeschouwderde peetvader, is het aantal volgelingen daardoor stevig geminderd, hoewel de heimwee naar de Misfits-periode en de beginjaren van de groep is blijven heersen.
En nu zijn de wolven opnieuw verzameld. Het alfamannetje heeft een roedel gevormd. Wapenbroeder en lang haarmonster Johnny Kelly mocht vorige tournee al meedraaien en zorgt met zijn uitgebreide Pearl drumkit, naast zijn activiteiten bij de gothic trashmetalband Type O Negative, voor een zware, rammende ondergrond. Steve Zing trekt met het verenigde Samhain (zonder Glenn Danzig) rond, maar zorgt ook bij de nieuwe Danzig voor een heerlijk diepe bassound. Zijn verleden als drummer wordt voortgezet in een stevig aanslaand, ritmisch snaargepluk. Het meest opvallend is echter de aanwezigheid van het boegbeeld van de New Yorkse hardcoreformatie Prong, Tommy Victor, die de band van het nodige gitaargeweld voorziet en vooral op de knoert van de negende plaat, ‘Deth Red Sabaoth’, erg zijn eigen stempel weet te drukken. Nogal opvallende, niet altijd even vlot rijmende gitaarsolo’s zijn voor sommigen een muzikale uitdaging, maar voor anderen ook een doorn in het oog.
Al bij al zet dit drietal een strakke, energieke livesound neer waarin de onmiskenbare Elvis-achtige stem van Glenn Danzig goed gedijt. Rauwe bluesriffs, loodzwaar gestemde gitaren en vurige snaarsolo’s geven een moderne inslag in de oude en vertrouwde Danzig sound. Nu nog hopen dat zoiets op podium mag leiden tot een fijn ‘1+1=666’ – rekensommetje.
