Hoewel de commentaar er niet te dik op lag, was het op de onlangs verschenen ep 'Eyes Closed' toch al duidelijk dat alias geen vriend van de Bush administratie is. De full cd 'Muted' volgt wat dit betreft hetzelfde spoor: de kritiek is duidelijk aanwezig, maar wordt niet van de daken geschreeuwd en moet niet in elk nummer terugkomen. Integendeel: slechts sporadisch en compleet verstild duikt die op. 'Muted' in de betekenis van 'verstomd'? Wie naar het ingehouden protest in deze abstracte muziek kijkt kan 'ja' antwoorden. Wie muzikaal gewag wil maken van minimalisme moet toch dringend eens opnieuw luisteren. Subtiel, verfijnd en sober kunnen bij alias namelijk probleemloos samengaan met muzikale actie, waardoor muziek en sporadische boodschap één geheel worden. Alleen 'muted' voor diegenen die niet willen luisteren.
Muzikaal bewandelt alias het pad dat kronkelt tussen hiphop en abstracte elektronica. De beats en elektronische geluiden zijn bescheiden: ze ratelen, klikken, zoemen of kraken als een grindpad en laten zo ruimte voor alles wat er bij kan komen. Ook de melodietjes doen hiervoor in soberheid niet onder en bestaan vaak uit slechts enkele noten. Op zich stelt het allemaal niets voor, maar als alias alles minutieus aan en op elkaar begint te solderen ontstaan de mooiste dingen. Niet dat een mens er vrolijk van zou worden, daarvoor is de sfeer net iets te duister. Sprankelende kleuren moeten ook niet verwacht worden. Het geluid is uiterst homogeen en vaak hebben de klanken iets kunstmatigs. Slechts af en toe is een 'natuurlijk instrument' traceerbaar: een oosters aandoende fluit, bescheiden stoten van koperblazers, vage Arabische zang, human beatboxing of imitatiescratches door ademhalingsgeluiden.
Sober en homogeen, maar alles behalve eenheidsworst. Zo is 'one obvious rule' waarschijnlijk één van de eerste hiphopwalsen. De weemoedige sfeer die door het nummer zweeft, komt nog duidelijker tot uiting in het bloedstollend mooie 'unseen sights', met de ijle stem van Markus Acher (The Notwist). De expliciet verwijzing naar de tweede golfoorlog die bij deze song geformuleerd wordt, schaadt de integriteit ervan op geen enkele manier. Af en toe komt alias steviger uit de hoek en mogen de beats duidelijker binnenkomen of onhoudbaar doorrollen. Ook 'the physical voice' met raps van anticon.-collega the pedestrian valt meteen op door het zoemend mistig geluid en de soms lange stiltes. Alles serieus? Net niet, want een kanjer van een grijns duikt op in 'am i cool now?'. Een vrouwenstem mag haar ongenoegen over het anticon. label spuien ("It's just stupid nerdrap") op een populairder funky geluid dat door alias echter verknipt en verminkt wordt.
'Muted' is geen hiphopsymfonie, maar intieme kamermuziek, geen kleurenspektakel maar hiphop in zwart-wit.
Meer over alias
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
