Dat er muzikanten rondlopen die overvloeien van creativiteit is alom gekend. Dat er muzikanten zijn die op hun eentje hele platen in elkaar boksen ook. Dat Finnen metalminded en bijzonder zijn is alweer een wetenschappelijk nog te onderzoeken fenomeen. Maar dat Apocryphal Voice dat alles bij elkaar gooit, is niet zo verspreid, voor de simpele reden dat het eerste album van de heer Juhani Jokisalo zeer moeilijk te vinden is. Dat niet alleen, maar zijn creaties zijn daarenboven nog eens behoorlijk bevreemdend, al kan gezegd worden dat deze 'band' wel iets kan hebben voor luisteraars met experimenteerdrang.
Echt solo gaat Jokisalo overigens niet: de drumpartijen werden ingespeeld door zijn kompaan Ville Salonen, die eveneens het artwork verzorgde. Een artwork dat baadt in grijstinten en grauw, mistroostig en desolaat oogt, wat meteen een mooie samenvatting kan vormen van de muziek die de heren op band zetten. De nummers zijn behoorlijk uitgespannen en soms ronduit zweverig, maar dan van het mistroostige soort. Na opener 'Trapped under The Iron Sky' weet iedereen dat het duo niet grossiert in vrolijke deuntjes. De ijle gitaarlijnen die Jokisalo uit zijn instrument perst, klinken soms breekbaar, maar vooral bevreemdend, ijzingwekkend en soms ronduit freaky. Mocht een band als Satyricon plots zéér traag gaan spelen en zeer subtiel, het zou bijna gaan klinken als dit. In de nevelen weerklinken spookachtige kreten van onbestemde dieren en lossen hulpkreten op in grauwe erwtensoep. De keelklanken die Jokisalo daarin brengt, helpen de zaak van vereenzaming niet vooruit: het soms monotone maar vooral jammerende geneuzel is de bevroren kers op de ijstaart. Makkelijk verteerbaar? Allesbehalve en dat is nu net waar de grens kan liggen. Regelmatig is het allemaal wat te zwaar op de hand en snakt een mens naar verlossing (die overigens niet komt). In dat opzicht is dit een plaat die zodanig depressief kan klinken dat de meeste mensen gillend zullen wegrennen.
Voor wie het niet grijs, grauw en etherisch genoeg kan zijn, zou het best kunnen dat Apocryphal Voice precies de band is waarop ze hebben liggen wachten. Maar het is zware kost en de eigenzinnige zang van Jokisalo kan best een struikelblok vormen. Dit is typisch zo'n album dat eerst moet gehoord worden vooraleer tot aanschaf kan worden overgegaan.
Meer over Apocryphal Voice
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
