Het gebeurt allicht vaker dat het debuut van Apricot My Lady na enkele minuten uit de speler wordt genomen om te kijken of er niets fout ging. Dit door het Fonds voor Scheppende Toonkunst ondersteunde Nederlandse project bestaat uit vier muzikanten annex improvisatoren. Van de instrumenten die ze op papier bespelen – op 'objecten' na – blijkt echter nauwelijks een noot op deze plaat terug te vinden. Dit schijfje bevat dan ook zogenaamde beeldende muziek: een geheel van geluiden die afkomstig zijn uit allerlei voorwerpen, die vervormd worden via samplers en processors en bedoeld zijn om de fantasie optimaal te prikkelen. Helaas is het element 'muziek' daarbij, zeker in dit geval, soms erg ver zoek.
Apricot My Lady begint met de 'a' van abstract. 'Newly Refurbished and Tussock Moth' is niet enkel een titel die kant noch wal raakt, maar ook een plaat met een aaneenschakeling van akelige klanken en veldopnamen die een volkomen boodschaploze geluidstrip vormen. Zoemen, kraken en bliepen, smakken brommen en weer kraken: het zou een mooie samenvatting kunnen zijn van wat hier weerklinkt. In 'Power that Speaks Softly' lijkt iemand te lachen terwijl de kat over de gitaar struikelt en op 'The Inside of Our Hand' fladdert een vervormde flard van een te sterk aangeblazen panfluit in het rond terwijl een ziekenwagen passeert. Boeiend? Totaal niet. Intrigerend? In geen geval. Apart (met wederom dezelfde 'a') is Apricot My Lady wel, maar wanneer het gepiep zo fel in de hoge regionen gaat dat het pijn aan de oren doet, is de lol er wel af. Het is dan ook erg moeilijk om zonder enig visueel aspect (liefst live) begrip op te kunnen brengen voor dit soort van wegwerpklanken, die meer lijken te hebben van dom tijdverdrijf dan van daadwerkelijke creativiteit. Het was misschien niet eenvoudig om sommige van de zeventien tracks geluidstechnisch samen te stellen, maar dat blijkt helaas geen seconde. Waarom deze podiumact die mysterieus blijft over het feit of ze echt met vast omlijnde composities werkt of gewoon permanent improviseert, alles wilde vastleggen op een geluidsdrager, is een groot vraagteken.
Begrijpen wie begrijpen kan, maar het feit dat Apricot My Lady voor deze cd overheidssteun kreeg, zou moeten betekenen dat men gelooft dan er mensen zijn de hem ook daadwerkelijk zullen kopen. Er bestaan echter bitter weinig vriendenkringen waarin kan gepocht worden eigenaar te zijn van een van de beperkt uitgegeven exemplaren van dit geluidsproject. Stof voor discussie biedt 'Newly Refurbished and Tussock Moth' in elk geval wel.
Meer over Apricot my Lady
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
