Hoewel het klinkt als slechts één album, gaat het hier om een heruitgave van twee platen gemaakt door Chris Amott, broertje van Michael Amott en de tweede helft van de gitaartandem in Arch Enemy. Deze opnames dateren van voor de doorbraak van Arch Enemy en werden origineel enkel in Japan uitgebracht. De reden daarvoor is nogal vaag, aangezien Chris beschikt over degelijke songschrijvercapaciteiten en deze opnames zijn van een hoog niveau. Maar of fans van Arch Enemy hiermee uit de voeten kunnen, zal de toekomst moeten uitwijzen.
Wie zich verwacht aan een doorslag of kopie van Arch Enemy, is eraan voor de moeite. Toegegeven, de Amott-toets is onmiskenbaar aanwezig, vooral in de de melodieuze loops en zeker in het soleerwerk, maar voor het overige is dit toch een stuk rustiger uitgevallen dan Chris' hoofdband. Om te beginnen is de zang gecentreerd rond cleane vocalen, eerst door Rickard Bengtsson, later door Chris zelf. Dat de heer Amott flink beïnvloed is door blues en meer progressieve muziek was altijd al te horen voor zij die het wilden horen, maar hier wordt die fascinatie nog sterker naar voor gebracht in een potig metalsausje. Dat geeft als geheel een iet of wat rustiger versie van Arch Enemy (bij gebrek aan betere referentiepunten), met quasi geen extreme zaken, en het is vooral de virtuositeit van Amott die de muziek voortdrijft. Dat is trouwens het belangrijkste kenmerk waardoor deze albums in de eerste plaats voer zijn voor fans van flitsend gitaarwerk. De songs zitten goed in elkaar, zijn snel op te pikken en bevatten flink wat succulente solo's. Speciaal voor deze heruitgave werden nog een paar demotracks en twee covers aan het geheel gekleefd, maar die waren nu niet bepaald nodig. De klank van beide albums is top, en zorgen ervoor dat alle details perfect te horen zijn. Wie dus een zwak heeft voor melodieuze metal met overduidelijke invloeden van Iron Maiden, UFO of Michael Schenker, heeft dus alweer iets om naar uit te kijken.
Voor de fans van Chris' hoofdband zal dit materiaal vermoedelijk iets te soft uitvallen, maar wie graag eens subtiliteit verkiest boven brutaliteit, zal zich hier geen buil aan vallen. De songs zijn puik, de melodieën sterk en het geheel kan veel mensen aanspreken.
Meer over Armageddon
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
