Hoewel het rastageloof nog steeds reikt naar het beloofde Afrika (Jerusalem, Israel) blijft zijn muzikale epicentrum toch in Jamaica liggen. Dat neemt niet weg dat ook in het warmste continent der aarde erg leuke reggaemuziek gemaakt wordt. Het grote voorbeeld blijft de predikant Alpha Blondy. Toch is ook regiogenoot Beta Simon –eveneens uit Ivoorkust - goed op dreef. Met korte zang, een typisch accent, harmonieuze achtergrondvocalen en veel percussie is de gelijkenis tussen beide artiesten overigens treffend. Vlotte, vrolijke melodietjes en een leuke reggaedrive maken van 'Kraity Payan Guez' ("opdat God u gunstig gezind is") een op en top zomers plaatje. Beta Simon mag dan al zijn roots in Zuid Afrika hebben, een langdurige adoptie in Bretagne heeft ook duidelijk zijn sporen nagelaten. Zo is dit schijfje opgemaakt in een glasheldere productie en een loepzuivere balans. Fonkelende elektronische details, ophemelende achtergrondzangeressen en sfeervolle blazers zijn prima afgemeten tegen de vaste reggaebasis van gitaar, percussie en zang. Zo lijkt elk van deze negen tracks te baden in een heuse muzikale weelde. Dat levert meteen een prima pluim op voor deze eerste release van het gloednieuwe Fakoly Production, label van de traditionele zanger en producer Tiken Jah Fakoly. Toch is 'Kraity Payan Guez' op en top Afrikaans. Zo heeft Beta Simon niet enkel zijn eigen taaltje ontwikkeld (het Baïssadé, gegroeid uit de traditionele Baï-spraak), maar gaan zelfs de Franstalige nummers gebukt onder een grappig, rollend accentje. Dat alles zorgt voor een brede glimlach die de ernstige ondertoon in een ode aan de rastaleer als 'Rasta Know' vermomt. Beta Simon is echter een zwaar gelovige profeet en dat valt moeilijk te verbergen. Religie en geloof bieden immers een grote houvast aan het moeilijk leven in Afrika, waardoor teksten als "C'est Dieu qui établit des pouvoirs / rien n'est possible sans son vouloire" in onze maatschappij misschien een beetje overdreven overkomen. Ook op muzikaal vlak verlaat Simon af en toe de Europese en Jamaïcaanse paden. Zo zijn naast traditionele gezangen ook drums en percussie hier erg functioneel en prominent vertegenwoordigd. Hiervoor is Manjul verantwoordelijk, een andere grote rasta die zijn muzikale capaciteiten al meermaals bewezen heeft. Hoewel de kleuren rood, geel en groen op dit plaatje prominent aanwezig zijn, betreft het hier toch meer dan een zoveelste nieuw reggaeproduct. Beta Simon verbergt zijn boodschap vaak onder een eigen taaltje, maar kan zijn devotie aan het leven, het geloof en de natuur toch moeilijk wegsteken. Zijn zang komt dan ook recht uit het hart, is warm, overtuigend en verheerlijkend. Door die met enkele sterk melodieuze, feestelijke reggae-elementen te omringen, zorgt de man hier voor een leuk en opgewekt plaatje. Hoe een op en top zomers schijfje toch ook verfrissend kan zijn ...
