Mooi dat er de laatste jaren in Frankrijk eindelijk een metalscene opstaat die het waard is om ontdekt te worden. Het land van kaas en wijn had door de jaren immers wat goed te maken. Betraying the Martyrs is een moderne en jonge band uit de metropool Parijs en vliegt er behoorlijk agressief in dankzij dit 'Breathe in Life', een album dat veelbelovend klinkt, ondanks een aantal kinderziektes.
Betraying the Martyrs balanceert meer dan eens op de rand tussen hondsbrutale metalcore (tot zelfs aan deathcore toe) en death metal. Nochtans zou de intro een mens snel op het verkeerde been kunnen zetten: 'Ad Astra' is immers een erg melodieus en sfeervol moment met uitgebreide toetsen en doet een argeloze luisteraar snel vermoeden dat wat komen gaat, zal bestaan uit symfonische heavy metal. Niet dus. 'Martyrs' beukt meteen die illusie aan flarden. De brute ritmepartij kent die hakkende en stotterende riffs die zo eigen zijn aan de wat steviger metalcore en de lekker diepe grom is meer dan eens schatplichtig aan moderne death metal. Toch probeert Betraying the Martyrs wel wat meer. Zo zijn er alweer van die bijna verplichte cleane zanglijnen zoals ook een Scar Symmetry of eender welke metalcoreband bezigen, en er zijn keyboards in het geheel. Veel keyboards. Bijzonder veel keyboards. Op zich is dat een leuke toevoeging, maar hier en daar gaan deze jongens overboord met hun extraatjes en dat haalt soms de vaart uit een song.
Iets waar ze ook nog aan dienen te schaven, is het overdadige gebruik van de cleane zangstem. Die klinkt zeker en vast niet slecht, maar wordt alweer iets te vaak gebruikt, net wanneer een nummer moet pompen en beuken. Op veel plaatsen zou de vette grunt beter passen, maar alweer: misschien zijn dit gewoon wat beginnersfoutjes van een band die zijn weg nog aan het zoeken is.
Dat is meteen het zwakke punt van een anderzijds behoorlijke release: het is te horen dat Betraying the Martyrs nog zijn weg aan het zoeken is, de messen nog niet voldoende heeft geslepen om op volle kruissnelheid te staan. Maar dat is iets wat ze hopelijk tegen een volgende schijf hebben opgelost.
