De naam Frank Black (né Charles Michael Kittridge Thompson IV) zal altijd onlosmakelijk verbonden blijven met de iconische rockgroep Pixies. Heen en weer laverend tussen surrealistische pop en tegendraadse noiserock, golden ‘Surfer Rosa’ (1988) en ‘Doolittle’ (1989) als belangrijke inspiratiebron voor groepen als Nirvana en Radiohead.
Nadat Pixies in 1993 uit zijn voegen barstte, kwam Black met de regelmaat van de klok op de proppen met eigen materiaal. Onder geen enkele van zijn pseudoniemen (Frank Black, Frank Black and the Catholics, Black Francis) haalde hij echter het niveau van tevoren. Het nieuwe album ‘Nonstoperotik’ is al nummer vijftien in de rij en lijkt daar niet meteen verandering in te brengen.
Zoals de titel aangeeft, is dit een seksplaat pur sang, maar helaas niet zo’n geweldig opwindende. Dertien-in-een-dozijn rocknummertjes als ‘Lake of Sin’ komen nooit echt van de grond, terwijl de zeurderige zang van ‘Rabbits’ eerder een averechts effect heeft. De titeltrack blijkt dan weer een platvloerse pianoballade die zowel muzikaal als tekstueel weinig om het lijf heeft: “I wanna be inside / That’s my intention / Inside of you / All the way”.
Maar gelukkig staan er ook goeie nummers op de plaat. Het slepende ‘O My Tidy Sum’ wordt aangedikt met strijkers en piano, zodat Blacks smachtende vocalen optimaal tot hun recht komen. In het koortsachtige ‘Dead Man’s Curve’ echoot de oerschreeuw van Pixies en ook het zwierige ‘Corrina’ weet goed van welk hout pijlen maken. Het prachtig gearrangeerde ‘When I Go Down On You’ – de titel laat weinig aan de verbeelding over – gloeit van verlangen en tekent voor het spreekwoordelijke hoogtepunt van deze langspeler.
‘Nonstoperotik’ blijkt een dubbeltje op zijn kant. Black Francis verzandt iets te vaak in de grijze middenmoot om echt indruk te maken, maar kent toch weer een aantal sterke momenten. Met iets meer geduld en een betere schifting van het songmateriaal, had er dus meer ingezeten.
Meer over Black Francis
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
