Metalcore is levendiger dan ooit, en natuurlijk zijn er ook in België bands die dit genre met veel plezier omarmen. Breathing While Buried is een metalcoreband uit Dilbeek die met 'Voices' een EP op de mensheid loslaten. Het kleinood laat alvast horen dat de heren het hart op de juiste plaats hebben, maar evenzeer dat er nog wat werk aan de winkel is.
De haast obligate intro daar gelaten, telt 'Voices' vier songs die allemaal netjes onder de noemer van metalcore vallen. Geen halfzachte uitstapjes richting deathcore, geen overbodige hardcoretintjes: het pakket geeft wat het belooft. 'Cold As Ice' mag de dans openen en heeft buiten de titel werkelijk niets gemeen met de gelijknamige jaren tachtig synthpop-hit. Geen slechte zet om een van de bruutste songs eerst aan bod te laten komen, overigens. De laaggestemde gitaren, de diepe putgrom en het stevige hakwerk van de ritmesectie doen hun werk adequaat. Het nummer teert wel te veel op een enkel akkoord, en dat gaat na een tijdje vervelen. Op zich niets mis met een eenvoudige riff, maar hetzelfde akkoord een tijd herhalen is misschien net te veel van het goede.
'A Place Where We Belong' laat wat dat betreft al een pak meer variatie horen. De zang laveert meer tussen verschillende stijlen maar blijft overwegend agressief, en ook het gitaarwerk klinkt een pak frisser. De brute rampartijen krijgen gezelschap van broodnodige melodie en ook het ritmewerk mag hier meer gevarieerd aan de slag. Het is overduidelijk dat een aantal melodieën en breaks geïnspireerd zijn door acts als Killswitch Engage, maar dat kan best. Het blijft nog niet direct hangen, maar alweer: de basis zit goed.
'Looking at Glass' en 'Voices' sluiten het geheel af in grosso mode dezelfde stijl. Breathing While Buried is duidelijk zeker van zijn zaak en weet waar het geheel naartoe moet. Voorlopig ontbreken de echt catchy hooks nog, en links en rechts mocht het riffwerk een tikkeltje strakker, maar dat zijn dingen die zeker goed te maken zijn in de toekomst. Voorlopig liggen de invloeden er nog iets te dik op en blijven deze jongens nog iets te hard het handboek volgen, maar wat niet is, kan nog komen, natuurlijk.
