Heel soms is het voor een band niet nodig om enige subtiliteit aan de dag te leggen, wel integendeel: soms wil een mens gewoon de meest vunzige, gore en rauw opgenomen brok teringherrie hebben, veelal om opgekropte frustratie een gezonde uitlaatklep te geven. Welnu, daar is 'Fester and Putrefy' een bijzonder geschikt plaatje voor. Als er een ding is wat deze heren niet zijn, dan is het wel subtiel.
Cavus heeft de albumtitel behoorlijk goed gekozen, want een ranziger pot ongepolijste black metal (met hier en daar wat death metalinvloeden, weliswaar) zal dit jaar waarschijnlijk het daglicht niet zien. Opener 'A Sea of Tongues' mag dan al weinig meer zijn dan een veredelde, creepy intro met geneuzel en blasfemisch gemompel, zodra 'Fist of a Titan' losbreekt, is er geen houden meer aan. Een barrage aan lompe riffs verpakt in een wel erg rauwe totaalklank jaagt meteen de goegemeente de kast op.
Het nogal losse en soms ronduit rommelige geluid is echter geen excuus voor slecht vakmanschap, want wie de moeite doet om door de lompheid te staren, ontdekt dat de heren van Cavus binnen hun genre best wel kunnen spelen. Het is eerder een kwestie van hun brutaliteit op passende wijze te vatten. In dat opzicht leunen ze wel wat aan bij Zuid-Amerikaanse war metalbands, die vaak energieke kopstoten afleveren, maar ze even vaak rommelig inspelen.
Echter, het onverzorgde geluid draagt bij aan de algehele sfeer van complete waanzin en net als Tyrant (die overigens ook bij Listenable onderdak hebben) is het net dat rommelige en dat chaotische dat voor een flink stuk de charme van het geheel maakt. Cavus wil rammen, beuken en tot bloedens toe ergens op staan meppen, en dat komt natuurlijk minder gemeend over indien het plaatje afgelikt klinkt.
Dat gezegd zijnde, moet ook vermeld worden dat uiteindelijk de nummers niet bijzonder veel verschillen van elkaar, en dat aan het einde van de rit ('Worship and Rot', hoe subtiel...) een mens best wel genoeg heeft van het geheel. Daar staat dan weer tegenover dat deze dolle rit uitermate geschikt is om flink op loos te gaan. Maar consumeren met mate is dan ook de boodschap.
Cavus is rauw, gemeen en heeft het hart op de juiste plaats. Voor wie kickt op een vunzige en groezelige sound en licht rammelende songs met het duistere hart op de juiste plaats, is aan het correcte adres. Maar dankzij Cavus' rauwe aanpak hoeft het geen betoog dat er ook een pak mensen gaan afknappen op het chaotische karakter. Vettige, smerige black metal met een dik opgestoken middelvinger naar alles en iedereen: het blijft een acquired taste.
Meer over Cavus
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
