Postrock is dood. Althans, dat beweren de kwatongen. Gaf Slint in 1991 met 'Spiderland' nog het startschot voor de hele postrockbeweging, dan lijkt het genre vandaag zijn pijlen verschoten te hebben. Mogwai, Godspeed You! Black Emperor en Explosions in the Sky kwamen op de proppen met enkele magistrale platen, maar intussen weerklinkt het "been there, done that" bij het aanhoren van de zoveelste epische krachttoer. Last time we checked lag de laatste grote revolutie in de popmuziek echter ook al bijna twee decennia achter ons, dus een gebrek aan vernieuwing hoeft niet noodzakelijk gelijk te staan aan een gebrek aan kwaliteit. Dat is meteen een adagium dat opgaat voor het Waalse gezelschap Cecilia::eyes, dat zich specialiseert in instrumentaal vertier van het zuiverste water.
'Mountain Tops Are Sometimes Closer to the Moon' opent met de breed uitwaaierende reverbgitaar van 'Flags', een mooi uitgewerkt muzikaal epos dat zijn appreciatie voor de eerdergenoemden niet onder stoelen of banken steekt. Ook 'Too Late For a Porn Movie' ziet zich niet geremd door geijkte structuren en koppelt sferische klanktapijten aan uitgekiende gitaarstormen. Cecilia::eyes zal uiteindelijk afklokken op bijna een uur voor slechts negen songs, zodat de luisteraar meteen weet hoe laat het is. Uitgerekte composities als 'Song for Alda' tonen de groep op zijn paasbest, maar leggen tegelijk ook enkele pijnpunten bloot. 'Peter Star (My Father-in-Law's Secret)' laat zinderende gitaren, warme bassen en roffelende drums naadloos verstrengelen tot een hemels totaalgeluid, maar zodoende kunnen de fans van het genre zich nooit helemaal van een déjà entendu-gevoel ontdoen. Desalniettemin staat 'Mountain Tops Are Sometimes Closer to the Moon' bol van de intensiteit en legt de groep een fijnzinnig gevoel voor dramatiek aan de dag waar veel bombastischer bands nog een puntje aan kunnen zuigen.
Cecilia::eyes levert prachtig georkestreerde postrock zoals we hem al kenden van bij GY!BE en Explosions in the Sky. Zijn grote voorbeelden in acht genomen is 'Mountain Tops Are Sometimes Closer to the Moon' een plaat die nauwelijks kan verrassen, maar zijn luisteraars toch meermaals stevig bij de keel grijpt.
Meer over Cecilia::eyes
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
