De melodische death metal uit het Scandinavische metalen gebeuren heeft niet alleen talloze bands op Europese bodem beïnvloed, ook de Amerikaanse jonge muzikanten nemen met graagte deze stijl in hun repertoire op. Ondertussen heeft dat reeds gezorgd voor de geboorte van de zogenaamde emocore, een mengeling van hardcore-achtige zang annex geschreeuw en het flitsende gitaarwerk van de zogeheten Gothenburg-stijl. Onder de betere Amerikaanse bands die deze stijl hanteren bevinden zich namen als Shadows Fall, God Forbid, Killswitch Engage en Enforsaken. De band die echter het meest trouw blijft aan een Europees tintje is Darkest Hour, die met 'Undoing Ruin' alweer een dijk van een plaat aflevert.
Darkest Hour is een band die haar wortels heeft in de bevlogen kant van het hardcore- en punkgebeuren. Getuige daarvan is het feit dat Darkest Hour geëngageerde teksten op hun loeiharde metal plaatst. De eerste twee albums, 'So Sedated, So Secure' en 'Hidden Hands of a Sadist Nation' waren aanklachten tegen respectievelijk misbruiken van georganiseerde religie en politieke problemen. 'Undoing Ruin' blijkt de eerste keer te zijn dat de band een duidelijk thema heeft vermeden. Dat wil niet zeggen als zou de band zijn instelling vaarwel gezegd hebben. Deze keer ligt het allemaal wat dieper begraven en moet een luisteraar zelf meer op zoek gaan naar diepere betekenissen. Wat er wel gebleven is, zijn de muzikale splinterbommen waarmee Darkest Hour op het publiek afstormt. De twee gitaristen van dienst strijden constant duels uit, waarbij dubbele solopartijen of tegen elkaar opbeukende muren van vloeibaar metaal geen uitzondering zijn. Zowel bas als drums houden een afwisselend, zij het relatief hoog, tempo aan en vooral de versnelde polkabeats die de drummer bovenhaalt zijn een indicatie dat Darkest Hour inspiratie haalt bij onder meer het Zweedse In Flames. Frontman John Henry heeft een bijzonder hese schreeuw die de band een eigen identiteit geeft. Zijn kwijlstrot spuwt constant gal en laat de nummers nét dat tikje agressiever klinken. Aanraders uit deze elf songs pikken zou de plaat behoorlijk onrecht aandoen, want 'Undoing Ruin' gaat erin als zoete koek.
Darkest Hour mag dan al voortborduren op een muzikaal thema dat al geruime tijd bestaat, ze doen dat met zoveel verve en eigen inbreng dat niemand om de klasse van deze heren heen kan. Niet alleen is instrumentbeheersing en stevige songs een reden om Darkest Hour eens aan een nader onderzoek te onderwerpen, ook hun intelligente teksten kunnen een aansporing vormen.
Meer over Darkest Hour
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
