De band rond vocalist Dez Fafara is met 'Winter Kills' aan album nummer zes toe en houdt nog steeds van: 'If it isn't broken, don't fix it!'. Met andere woorden, veel nieuwigheden zijn er niet te rapen op de nieuwste DevilDriver. Waar de groep dan weer wel zwierig mee omspringt, zijn de uppercuts van riffs, kanonnades aan drumroffels en beestig brulwerk van Fafara zelve, wat 'Winter Kills' tot een van de betere schijven in de al niet misse discografie van deze jongens maakt.
In tegenstelling tot voorganger 'Beast', dat bijna letterlijk een beest van een schijf was en zich vooral toespitste op botte agressie, mag het op 'Winter Kills' weer een tikkeltje subtieler. Hoewel... De subtiliteit zit hem in de iets fijnere solo's en vooral in het meer aanwezige melodiewerk. Zo verstaat DevilDriver nog steeds de kunst om te midden een razende orkaan aan gitaarriffs die een klop op het aangezicht bezorgen, een memorabele melodie te stoppen die bijna gaat spoken. Zo hebben 'Ruthless', het titelnummer of 'Curses and Epitaphs' het karakter van een echte oplawaai, maar weten ze tegelijk ook verder te gaan dan simpelweg rammen om te rammen en het is precies die aanpak die laat horen dat DevilDriver ten eerste geroutineerd is en ten tweede gewoon verdraaid lekkere nummers pent.
Het is misschien vreemd om te stellen, maar de groep lijkt aan een tweede jeugd begonnen te zijn. Dat komt doordat het nieuwe album terug fris klinkt en vooral gefocust, waar de twee voorgangers soms de richting wat durfden te verliezen met een paar iets mindere songs. Maar hier is het gewoon elf keer raak. Daar valt ook de afsluitende cover 'Sail' onder: een iet of wat vreemdere track voor DevilDriver, maar dit nummer van electrorockers AWOLnation is wonderwel omgezet naar het universum van DevilDriver.
Groovy als een monster, beukend als een beest, melodisch als een scalpel en overtuigend als een shotgun tegen de slaap: de nieuwste DevilDriver is buitengewoon solide en sterk. Het mag dan al meer van hetzelfde zijn, het is van de beste soort en de groep mag terecht trots zijn dat ze nog nooit op een zwak moment te betrappen zijn.
