Een terging voor het oor die zowel positief als negatief kan zijn? Jawel: zo zou het Amerikaanse Dysrhythmia wel eens omschreven kunnen worden. Hun technische mix van jazzy passages, chaotische metal en hakkende noise(rock) leidt tot op een punt waar melodie en disharmonie elkaar ontmoeten. Het drietal uit Philadelphia wist na twee albums en een splitcd met Technician de aandacht te trekken van het label bij uitstek voor extreme muziek, Relapse, gekend van opmerkelijke metalacts als Dying Fetus, Nasum, Dillinger Escape Plan en Burst. Dysrhythmia had dus zijn thuis gevonden. Anno 2006 brengen deze waanzinnigen hun vierde langspeler uit, 'Barriers and Passages', tevens het tweede album bij Relapse.
'Barriers and Passages' gaat er helemaal niet in als zoete koek en vraagt geduld van de luisteraar: maar de moeite die het album vergt wordt dan wel beloond met geweldige, diepe jazzy partijen en atmosferische tussenstukjes. Na het introotje 'Pulsar' wordt op 'Appeared at First' duidelijk hoe de stokkende, halfopengedraaide distortiongitaar en de metaalklinkende bas het chaotische aspect van de muziek vormen. Ze hebben hun eigen partijen, die afwisselend uit elkaar lopen en zich verstrengelen, maar nooit identiek zijn.. Verder bloeit het nummer open met heldere jazzy gitaarpartijen die wisselen tussen donker en hemels. 'Seal/Breaker/Void is op vlak van sfeer en melodie een schot in de roos: opzwepende passages worden tijdig afgewisseld met prachtige kalmtes en een schitterende noisy leadgitaar leidt het geheel naar het einde. Nummers zoals 'Bus – Terminal' en vooral 'An Ally to Comprehension' zijn echter minder: dit laatste maakt helemaal niet waar wat de titel belooft, integendeel. Het nummer is gewoonweg irritant met misplaatste en, dit keer, nietszeggende gitaarnoise plus een flauwe baspartij, wat het nummer eerder naar de schroothoop zendt. Het prachtige 'Luminous' zorgt daarentegen voor verlichting met kalm snarengepluk en lichte noise: geen willekeurig lawaai dus, maar mooi ingeschatte geluidjes, die zich voordoen net op het moment waar het oor en het hart erom vragen. Een pakkende afwisseling dus, die overgaat in afsluiter 'Will the Spirit Prevail', het snellere en chaotischere vervolg op 'Luminous' waar opgefokte drums een verstoorde maar pakkende melodie begeleiden.
'Barriers and Passages' is een bloem die traag openbloeit voor de luisteraar en is zeker geen alledaags voedsel voor het oor, maar laat zich sterk appreciëren op het juiste moment en dat speelt zowel in het voordeel als in het nadeel van Dysrhythmia.
Meer over Dysrhythmia
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
