Het regent de laatste jaren metalbands met een frontvrouw, maar er zijn er slechts een paar die zich weten te manifesteren. De operakant ligt in de richting van bands als Nightwish, de rockkant ligt eerder bij Evanescence en het lijkt soms alsof er geen tussenweg is. Echoes of Eternity is ook één van die bands met een zangeres, maar muzikaal gesproken is de band echt een vreemde eend, al mag gezegd worden dat dit album van meer dan behoorlijke kwaliteit is.
Wanneer 'Burning With life' opent, wekken de eerste tonen misschien nog de illusie dat er inderdaad alweer gekozen wordt voor een uitdrukkelijke gotische inslag met veel toetsenwerk en gezapige tempi. Dat is echter buiten de waard gerekend: een ware barrage aan sterk opgefokte drumpartijen en een ronduit geschifte tornado aan gitaarriffs vliegen een mens om de oren. Niet alleen dat, maar hetgeen gespeeld wordt ligt bovendien in een register dat enkel als erg technisch kan omschreven worden en soms neigt de muziek zelfs naar hyperspeed death metal. Dat blijft niet het hele album doorgaan en bij onder meer 'Voices In A Dream' mag het tempo naar beneden, wat de afwisseling bevordert. Nu spreekt het voor zich dat de zangeres die boven dat geweld wil uitkomen flink uit haar pijp mag komen. Vermoedelijk kan ze dat wel, maar in de totaalmix is zij nogal naar achter geschoven en dat is jammer, want nu gaat het vocale gedeelte verloren temidden de barrage aan razernij De operacapriolen laat ze achterwege en gebruikt meer een normale, zij het vrij fijne, ijle toon. Het klinkt als een klok, maar het blijft zeer jammer dat ze niet wat meer het voortouw mag nemen.
Ondanks een productioneel missertje, mag toch gesteld worden dat 'The Forgotten Goddess' een meer dan puike en soms zelfs behoorlijk verrassende plaat is geworden, die eens te meer aantoont dat talent altijd komt bovendrijven.
Meer over Echoes of Eternity
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
