Het Italiaanse rocktrio Father Murphy wentelt zich met behulp van een bizarre ontstaansmythe en een afwijkend instrumentarium (inclusief altviool en Chinese percussie) al jarenlang in mysterie, en ook op hun nieuwste album maken de drie het weer lekker bont. De acht nummers op ‘Anyway Your Children Will Deny It’ lijken met hun horrorklanken en verdwaasde vocalen eerder op duiveluitdrijvingen dan daadwerkelijke songs, maar gelukkig beschikken de Italianen over genoeg humor om al die duisternis ietwat draaglijk te maken. Desondanks zoekt Father Murphy te vaak de gimmick op om te beklijven en komt de op zich originele sound bij momenten al te monotoon over.
Daarmee wordt evenwel niet gesuggereerd dat ‘Anyway Your Children Will Deny It’ geen muzikale variatie bevat: in slechts een halfuur passeren uiteenlopende invalshoeken en instrumenten de revue. Zo wordt de dronken zangstonde van ‘In Praise of Our Doubts’ afgewisseld met het serene geprevel van ‘Diggin’ the Bottom of the Hollow’ en countert de eenvoudige melodie van afsluiter ‘Don’t Let Yourself Be Hurt This Time’ het haast dissonante gitaargeweld van ‘It Is Funny, It Is Restful, Both Came Quickly’. Bovendien verrijkt Father Murphy zijn normale rockbezetting niet alleen met de eerder vermelde altviool en Chinese percussie, maar ook met orgel, ambientgeluiden en ijle synthesizerklanken.
Toch slaagt de groep er niet in om dit potentieel overtuigend te benutten. Er wordt immers te veel gesteund op bovenvermelde kwaliteiten en te weinig aandacht geschonken aan de composities zelf. Daardoor verzandt de helft van ‘Anyway Your Children Will Deny It’ in doelloze jams. Dat is jammer, want op een nummer als ‘How We Ended up with Feelings of Guilt’ weet Father Murphy wel degelijk te boeien met een zorgvuldige spanningsboog en intuïtieve tempowisselingen. Daartegenover staan echter mislukte experimenten zoals ‘Their Consciousness’ en ‘His Face Showed no Distortions’, die overdreven steunen op monotone loops en bijgevolg ter plaatse blijven trappelen. Father Murphy heeft dan wel een eigenzinnige stijl, de inhoud volgt jammer genoeg niet.
