Het is opvallend hoeveel goede stonerrock en psychedelische bands de laatste jaren opduiken, na schijnbaar onder een grote steen verstopt te hebben gezeten. Karma to Burn is bijvoorbeeld opnieuw op dreef, in Duitsland is er het opvallende My Sleeping Karma en in Frankrijk wordt dat vaandel hoog gehouden door Glowsun.
Glowsun is opnieuw een grotendeels instrumentale psychedelische stonerband, die echter wat dat laatste betreft net iets verder gaat dan veel van de collegae. Zo zijn de meeste melodieën meer dan zweverig en voorzien van allerlei spacy en trippy effectjes, wat een luisteraar het gevoel heeft alsof een overdosis paddenstoelen zorgt voor een heerlijke vlucht door de verste regionen van de ruimte. Glowsun verzorgt dan wel de sterretjes en planeten die in een baan om het hoofd draaien. Vaak zijn er akoestische interludes en opbouwen die slechts een subtiele aanloop vormen naar een setje lekkere riffs, die stevig ronken en zoemen en gebalder klinken dan een mens zou verwachten.
Het leukste aan Glowsun is dat ze zich toch proberen onderscheiden van de rest door naast die echt wel heerlijk trippy gitaareffecten toch ook te kiezen voor vrij potige riffs en geen overdreven lang uitgesponnen nummers. Jazeker, er worden passages behoorlijk vaak herhaald, maar de heren stoppen daarmee net voor het saai of ongeïnspireerd wordt, en dat is een goede zaak. Een paar momenten wordt zang gebruikt, maar die zit erg ver verstopt achter een laag effecten en klinkt soms zo stil dat de vraag rijst of het effectief nodig was. Het antwoord daarop is gewoonweg nee, en het zou ook geen moment storen mochten de heren in de toekomst die erg spaarzame zang gewoon volledig weglaten.
Zowel met My Sleeping Karma als deze Glowsun heeft Napalm Records een bijzonder smeuïg beestje binnengehaald, want beide bands slagen er geweldig in om een heerlijk zweverige atmosfeer te scheppen die nooit verveelt en altijd verrast. Glowsun is allicht de meer psychedelische van de twee, maar zeker en vast de moeite van het ontdekken waard.
