Er zijn een aantal muzikanten voor wie een band niet genoeg is en die er met veel plezier een tweede tot zelfs derde erbij nemen. Ben Falgoust is zo iemand: met Soilent Green verkent deze man de grenzen van de sludgecore, een waanzinnige mix van zompige moerasklanken vermengd met de razernij van grindcore. Hij verzorgt ook de vocalen bij Goatwhore, een combo dat uit een iets ander vaatje tapt, namelijk heftige black metal. Het bijzondere aan Goatwhore is echter de combinatie van Amerikaans bravado, een Zuiderse vette klank en een directe blasfemische aanpak. Dit is vooral bijzonder omdat tot op heden er weinig Amerikaanse bands zijn die werkelijk geslaagde black metal kunnen produceren.
'A Haunting Curse' trapt waanzinnig geniaal af met het snelheidsmonstertje 'Wear These Scars of Testimony': een barrage aan snelle dubbele basdrumroffels gaat zij aan zij met furieus gitaarwerk dat in staat is om aders bloot te leggen en baby's te verorberen. Over dit alles heen komt de vette en diepe grafrochel van Falgoust, die krijst en brult alsof hij werkelijk door demonen bezeten is. Goatwhore trekt de hele plaat lang bijzonder fel van leer, maar de band heeft gelukkig wel door dat constant doorrazen weinig interessant is. Geregeld wordt de voet dus even van het gaspedaal gehaald om een logge, haast doomy passage tot leven te laten komen, waarna de snelheidsmeter opnieuw de hoogte in schiet. 'Alchemy of the Black Sun Cult' zorgt voor een tweede hoogtepunt met gitaarwerk dat de reflectie vormt van een groots opgezette orgiescène met Falgoust als diabolisch grijnzende sater in het centrum. Het feest gaat trouwens maar door, want het ene hoogtepunt wordt naadloos aan het andere geregen. Meest opvallende element van Goatwhore is toch wel de drumklank, die onmiskenbaar de hint van Southern sludge in zich draagt: niet alleen staan ze behoorlijk prominent in de mix, maar de diepe en gesmeerde klank die ze voortbrengen is uit de duizenden herkenbaar.
Met dit album schiet Goatwhore met scherp en het lijdt geen enkele twijfel dat er vele zwarte harten bijzonder gecharmeerd gaan zijn door dit meesterwerkje. De band blijft lekker eigenzinnig haar weg vervolgen, heeft lak aan trends maar slaagt er opnieuw in om te bewijzen dat black metal smerig en vuig moet klinken. Het is met andere woorden alweer een zeer geslaagd jaar voor de aanhangers van de gehoornde.
Meer over Goatwhore
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
