Er negen jaar over doen om een nieuw volwaardig album af te leveren, het klinkt als commerciële zelfmoord. Nog een geluk dat de Oostenrijkers van Golden Dawn zich ophouden in iets extremere kringen, waar commercie er net dat tikje minder toe doet dan in de mainstream. Destijds werd de band opgericht als een eenmansproject, maar tegenwoordig is dat niet meer aan de orde. De rauwe black metal van de beginperiode werd ook afgezwakt en nieuwe invloeden deden de spreekwoordelijke intrede.
Vandaag de dag is Golden Dawn dan ook een amalgaam aan invloeden. Het valt niet te ontkennen dat er nog steeds een zwik black metal in de sound zit, vooral dan in de rauwere gitaarklank en in de bijtende en blaffende vocalen. Maar daarnaast kent de band ook zijn epische momenten, waarin met veel grandeur en bombast orkestratie wordt gebruikt die alles dan weer laten opschuiven in de richting van grootse Vikingmetal en ook een stukje pagan/folk zit in het geheel. Het is een groot geluk dat deze mix niet geforceerd overkomt, al zorgt het geheel wel voor een minder agressieve aanpak dan verwacht. Dankzij de toch wel mooie en sferische melodieën is de kwaadheid en het venijn een pak zachter en dat is niet altijd een goede zaak. Aan de andere kant is het wel zo dat de gelaagdheid van het geheel nu veel beter tot zijn recht komt.
Golden Dawn heeft trouwens een paar erg aardige tracks verzameld op dit album. Zo is opener 'Nameless' een duidelijke intentieverklaring, met een duidelijk melodisch thema en wat scherpheid erdoor gegooid. 'Dionysian Eucharist' klinkt dan weer erg progressief, en heeft een wat vreemder karakter. Maar dat maakt het dan ook een meer opvallende track van het album.
Met 'Return to Provenance' heeft Golden Dawn een apart semi-extreem album gemaakt, dat vermoedelijk het meest gesmaakt gaat worden door liefhebbers van melodieuze Vikingmetal en aanverwanten. Voor de echte extremisten gaat dit te zacht zijn. Wel jammer, want de band heeft duidelijk goede ideeën.
