Het Franse Gomm reduceren tot een zoveelste poging om de new wavetijden van bijvoorbeeld Noir Désir te doen herleven, zou een belediging zijn. Dit kwartet broeit weliswaar op een intense mengelmoes van psychedelica en krautrock met een vette knipoog naar duistere geesten, maar doet dit op een frisse en intrigerende manier. De volwaardige langspeler '4' die de ep 'Destroyed to Perfection' opvolgt, goochelt met dance, rock, elektro en zelfs een stukje metal en laat kitsch versmelten met pit, met soms erg verrassend resultaat.
Even een misverstand uit de wereld helpen: Gomm neigt weliswaar naar de jaren '80 en de glansrijke new wave periode, maar beoogt niet de zoveelste Interpol, Editors of Kaiser Chiefs te willen zijn (waarvoor dank!). Gomm klinkt niet gehypet of ruikt niet naar Engelse marketing, maar doet heerlijk zijn eigen ding, ook al is dat soms wat ongepast of vreemd. Invloeden komen bij elk van de tien nummers wel om de hoek kijken, waarbij namen als Sonic Youth, Franz Ferdinand of zelfs Vive la Fête opduiken. Het grote voorbeeld blijkt echter Wire te zijn, van wie hoekige structuren en duister, spichtig gitaarwerk geleend is. Verder staat het plaatje zelf vol afbeeldingen van effectpedalen en processors, maar doet dit kwartet geen al te ingewikkelde, geforceerde technische dingen. '4' Heeft dus alvast voldoende pluspunten. Toch wordt de gelijkaardige quotering net niet gehaald. Of dat nu komt doordat Marie in nummers als 'I Feel Off' te geveinsd gilt en schreeuwt, gitaarpartijen in een flauw 'Crashing Waves' klinken als een les 'hoe speel ik rockgitaar' voor dummies of het allemaal gewoon net iets te Frans klinkt, is niet helemaal duidelijk. Daar tegenover staat dat een prachtnummer als 'To Be Your Friend' heerlijk lang instrumentaal blijft uitrollen zodat een heuse psychedelische cocktail van tribaldrums, flippende gitaren en spacy geluidjes ontstaat. Verder is 'No Disappointment' een knallend nummer dat met zijn postpunkkarakter Bloc Party moeiteloos overtreft en kan het zwaar overstuurde, door Marie gesproken 'Crashing Waves' niet voldoende en luid genoeg afgespeeld worden.
Gomm presenteert hier een plaatje dat uitdaagt, maar niet genoeg kracht heeft om werkelijk rond de oren te slaan en dat is spijtig. De band heeft het immers in zich, zo bewijst het met zijn machtige, psychedelische liveshows. Neem echter de vijf beste songs van dit plaatje, voeg er nog eens zoveel kleppers aan toe en er kan hier gerust gesproken worden van een nieuwe sensatie!
Meer over Gomm
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
