Gus Black is een singer/songwriter uit Los Angeles California die eenvoudige liedjes maakt met sixties pop- en folkinvloeden, een beetje in de stijl van wijlen Elliot Smith. Tot zijn voorbeelden rekent hij onder meer Neil Young, Cat Stevens, Donovan en Nick Drake. 'Autumn Days' is Gus' vierde plaat en net als de vorige drie zal ook deze waarschijnlijk niet al te veel stof doen opwaaien. De cd klinkt grotendeels als haar hoes: een vrouw die badend in een paradijselijk riviertje de krant 'The Perfect Times' ligt te lezen.
Blacks voornaamste probleem is dat hij relatief gelukkig is; een gemoedstoestand die niet altijd garant staat voor artistieke hoogvliegers. Zoals wel meer singer/songwriters beschikt Gus Black over een breekbare stem, een akoestische gitaar en een handvol gevoelige liedjes. Deze zijn verzorgd gearrangeerd (strijkertje hier, wurlitzerpianootje daar) maar weten slechts zelden te beklijven. Daarvoor zijn de akkoordopvolgingen te cliché en de teksten doorgaans te vaag. De cd kabbelt veertien nummers lang gezapig verder zoals de rivier op de cover, zonder noemenswaardige stroomversnellingen onderweg, laat staan watervallen.
'Weekend Soldier' is een poging tot politieke satire, maar had evenmin misstaan op de Douwe Egberts kerstcompilatie. De single 'Long Beach (it's a miracle)' druipt van de melige pathetiek, terwijl 'Don't Go Telling the Whole World' en 'Traffic and Sound' aanzetten zijn tot mooie, ingetogen liedjes maar er niet in slagen van begin tot einde te overtuigen. 'Rollercoaster' doet door zijn opbouw en intensiteit denken aan U2, Beck en Radiohead tegelijk en is zowat het beste dat op deze schijf te rapen valt.
Ongegeneerd gevoelige en dromerig mooie liedjes staan er genoeg op 'Autumn Days'. Ideaal voer voor wie houdt van verlegen jongens en hun zieleroerselen. Wie een cd echter meer dan een keer wil kunnen beluisteren zonder erbij in slaap te vallen, koopt beter een muzikaal en tekstueel boeiendere plaat.
Meer over Gus Black
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
