Het Duitse duo Haujobb zwerft al enige tijd rond in de scene van obscure, futuristische wave elektro acts. Na een kleine twee decennia hebben Daniel Myer (Covenant) en Dejan Samardzic (Dots + Dashes) al zo’n twee handen vol releases op hun conto staan. Hoewel de teller de laatste zeven jaar wat is blijven haperen,is er nu toch een gloednieuwe single, ‘Dead Market’, voorbode van het inmiddels ook verschenen nieuwe fullalbum ‘New World March’.
‘Dead Market’ is echter niet zomaar een single, maar een heuse ep. Zomaar eventjes zes remixen vergezellen de originele versie en een extra track die ook niet op het fullalbum verschenen is (‘Letting the Demons Sleep’) vervolledigt het geheel, goed voor een kleine drie kwartier duistere beatmuziek.
De basistrack is echter een titel als single meer dan waardig. Een traag, industrieel ritme, opgebouwd uit mechanische elementen, zorgt voor een heerlijk duistere drive. Snerpende metaalklanken vervoegen het totaalbeeld terwijl de echoënde stem van Daniel Myer als een demon boven het geheel uittorent. Haujobb geeft met deze song een vette knipoog naar new wave bands uit de jaren ’80 als The Neon Judgement of Liaisons Dangereuses, maar in een futuristisch, technologisch hoog kwalitatief kader: heerlijk duister en onheilspellend (“Manipulate the pulse, the pattern the rhythm. Dominate the beat”).
Toegegeven, de ‘Extended Mix’ voegt niet veel toe, buiten het feit dat het spanningsveld nog wat uitgerekt wordt (wat overigens zeker geen kwaad kan). Maar de ‘Horrorist Remix’ en ‘Exes-Remix’ (door Chris Kühn & Dr Molle) veranderen het karakter lichtjes. De eerste gaat voor erg droge, oppervlakkige elektrobeats met een ver weggetrokken puls en een eenvoudig synthesizermotief: de kracht van de eenvoud. De tweede schakelt over op een dubstepritme en ondersteunende, neurotische zoemgeluiden.
Na het nogal zware, drammende intermezzo van ‘Letting the Demons Sleep’ met hoekige Depeche Mode-beats, volgt een minimal versie van het Franse technoduo Nomenklatür waarbij de stem nog meer onderhuids kruipt en langzaam wordt opgeklommen naar een psychedelisch wentelend geheel. Maar meest fabuleus is de afsluitende ‘Engineer’s Dub’, vol verhakkelde geluiden, wegdraaiende effecten en geestesverruimende waanzin.
‘Dead Market’ is een mooie voorbode op ‘New World March’. Het blijkt immers niet enkel een kanjer van een song te zijn, maar ook een ep waarin subtiele veranderingen worden doorgevoerd, maar het oorspronkelijk karakter toch sterk behouden blijft. Dat zorgt voor een grote vorm van herkenning en herhaling, die echter niet storend werkt. Best een mooie prestatie, want in wezen gaat het natuurlijk zeven keer om hetzelfde liedje. Noteer er nog een bonuspuntje bij voor de prachtige hoes, een parodie op Magritte waarbij de bolhoedfiguur in de chaos van een vernielde planeet is geplaatst.
