Na ‘Back Together’ uit 2007 komt de Zwitserse Heidi Happy op de proppen met haar tweede album ‘Flowers, Birds and Home’. In de tussentijd heeft ze evenwel niet stilgezeten. Zo werd ze door het Zwitserse electroduo Yello aangesproken om gastvocalen te verzorgen voor hun jongste album (‘Touch Yello’). Windeieren heeft het haar niet gelegd, want de plaat prijkte lang aan kop van de Zwitserse Album Top Honderd.
Op ‘Flowers, Birds and Home’ gaat Heidi Happy, wiens echte naam Priska Zemp is en wat uiteraard heel wat stroever zou klinken voor een singer-songwriter, verder over het pad dat ze met haar eerste plaat was ingeslagen. Waar ze toen nog wat glad en eerder poppy klonk, evolueerde ze ondertussen naar een duidelijker en tevens meer persoonlijk gekleurd singer-songwriter geluid mét een niet te verwaarlozen jazz-injectie en een klassieke ondertoon.
Het album gaat mysterieus van start met tromslagen, die na een tijdje van cello- en vioolpartijen worden voorzien. Wanneer de stem van Heidi vervolgens zwaarmoedige teksten blijkt uit te brengen dreigt dit een vrij depressieve plaat te worden (‘Hush’). Vrolijker wordt het aanvankelijk niet. Het refrein van ‘Fool’, ondanks de alweer niet bijster vrolijke tekst, blijkt evenwel een uiterst goedgemutste oorworm te zijn. Zo één die na twee luisterbeurten dartel meegeneuried kan worden. Hetzelfde kan gezegd worden van ‘Fulltime Running’. Ook het handgeklap in ‘I Understand’ zou geboekstaafd kunnen worden onder de noemer vrolijkheid. De tekst sluit echter niet bij deze gemoedstemming aan (“I understand you don’t need me, that’s allright”). Tussen deze milde vrolijke noten is het evenwel tekstueel, als muzikaal één groot tranendal. ‘I Think I’m In Love’, ‘Why’ en het prachtige ‘Home’ zijn hier maar drie voorbeelden van. Gelukkig kunnen ook deze een immense schoonheid in zich dragen. Hierbij sluit ook het woordeloze ‘Instrumental One’ aan. In deze compositie slaagt Heidi Happy erin om zonder tekst, vooral met wat licht slagwerk, glockenspiel, vibrafoon, keyboards en een beperkte dosis stemgeluid, toch een zekere emotie op te wekken. Jammer genoeg is dat iets wat totaal ontbreekt in de verwante, maar overbodige nummers ‘Instrumental Two’ en ‘Instrumental Three’. Gelukkig is dat dan ook de grootste kritiek die hier gegeven zal worden, want daarnaast staat ‘Flowers, Birds and Home’ bol van eerlijke liefelijke liedjes.
Priska Zemp is weer zo’n jonge zwaarmoedige singer-songwriter die, als haar teksten geloofd mogen worden, leeft in het ongeluk. Zolang het goeie muziek oplevert zal dat voor velen worst wezen. Bovendien weet ze enkele nummers zo te brengen dat ze een vrolijk zomers karakter uitstralen. Deze vaak aanstekelijke composities zijn bovendien voortreffelijk gezongen. Schoonheid behoeft verder geen woorden.
Meer over Heidi Happy
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
