Vreemd dat nog nooit eerder een band op het idee is gekomen om het woord 'indian' als naam te gebruiken, maar mochten de dappere krijgers van verschillende stammen dit plaatje te horen krijgen, ze dachten waarschijnlijk meteen dat er een demon op de planeet was losgelaten! Indian grossiert in van die haast typische doom/sludge met flink wat noise door het geheel gegooid, en geeft daar een wat eigenzinnige draai aan. Maar waar dat bij een band als Rwake geweldig goed werkt, schiet Indian nog wat te kort.
Losgeslagen noiserock met flink wat zompigheid is een omschrijving die bij Indian behoorlijk de lading dekt: de gitaren klinken alleszins hard en ruig, met net dat beetje meer distortion waardoor de hogere tonen soms pijnlijk overkomen. Het tempo ligt aan de relatief lage kant en Indian flirt links en rechts met het stonergenre qua melodielijnen. Dankzij de rauwe zang komt de totaalklank van deze band wat in de buurt van Bongzilla, een extreme stonerband met wel erg brute zang. Alleen mist Indian de groove, en dat maakt het geheel zwaarder op de hand.
Dankzij de schreeuwerige zang en de vaak piepende en schurende sound krijgt een mens een ongemakkelijk gevoel bij het beluisteren van dit album. Op zich is dat een aardige prestatie, maar het probleem van Indian is dat er buiten dat ongemakkelijke gevoel weinig blijft hangen. De nummers beginnen onderling net te veel op elkaar te lijken, en het geheel is zo zwaar op de hand en soms zo storend dat 'Guiltless' uitzitten een fikse opgave wordt. Misschien vreemd dat een act die zich richt op een gevoel van onbehagen op te roepen net te goed in de opdracht slaagt.
'Guiltless' is enkel aan te raden voor mensen met een ijzeren gestel en een setje betonnen trommelvliezen, want de ontwrichtende geluidsmuur die deze heren bovenhalen, test daadwerkelijk de grenzen af. Het jammere is dat de plaat niet beklijvend genoeg is om te blijven hangen, of net niet geraffineerd genoeg is om op te vallen.
