Ondanks zijn grote populariteit zo'n decennium geleden, is goa-trance uit noodzaak omgedoopt tot psytrance. Het negatieve imago van het genre omwille van de voor de hand liggende associatie met het Indische hippiemekka Goa en het daarbij horende lsd-gebruik werd te groot. Gelukkig zijn er bands van het eerste uur die het been stijf houden en deze al lang niet meer zo hippe muziekstroming fris houden. Het Israelische duo Infected Mushroom, dat de naam stal van de beruchte ter ziele gegane punkband, infiltreert al sinds 1999 klassieke muziek, r&b en recentelijk zelfs rock- en metalinvloeden in zijn trancemuziek. Het zevende album, 'The Legend of the Black Shawarma', schakelt zelfs enkele grote heren uit het gitaarwereldje in en trekt bijgevolg stevig van leer.
Infected Mushroom, ofte Erez Eisen en Amid Duvdevani, houdt in elk geval van verrassingen. Een elektronicaplaat die opent met een akoestisch gitaarriedeltje is niet echt alledaags. Wanneer dan al spoedig stoere gitaren ingezet worden om de eerste song 'Poquito Mas' vorm te geven, is het helemaal wenkbrauwfronsen. Het is moeilijk te wennen aan het voortdurend balanceren tussen industrial en futuristische trance waarbij de clichés van beide genres niet vermeden worden (loodzware riffs versus driedimensionaal borrelende elektronica). Pure instrumentale dancetracks zoals het zwaar psychedelische 'End of the Road' leven hier naast songs die een onweer van metalgitaren moeten torsen. In deze laatste categorie verdient single 'Smashing the Opponent' een aardige pluim, al is het maar dankzij de toegevoegde zang van Jonathan Davis (Korn). Het is maar een geluk dat Infected Mushroom zichzelf gespecialiseerd heeft in het helemaal uitpuren van geluiden, effecten en klanken. Zo is zowat elke van de twaalf tracks op dit album een toverbal vol blitse kleuren en geluiden die schommelen tussen diepe baspulsen en hallucinant hoog bubbelende elektronica, netjes in goede banen geleid door topproducer Paul Oakenfold. Absoluut hoogtepunt 'Project 100' mag gerust de geschiedenis in gaan als trancesong van het jaar 2009 waarin zowel gothic, dance als klassieke invloeden elkaar omarmen, terwijl een ontzettend flauwe cover van 'Riders on the Storm' als afsluiter toch weer twijfel zaait.
Het is erg moeilijk in te schatten welk publiek Infected Mushroom hiermee denkt te plezieren. Het verleden van de band kan moeilijk ontkend worden en ook de rijke illustraties met elfjes en trollen neigen meer richting roesverwekkende elektronica. Van de andere kant wegen gitaren en allianties met de rockscene hier stevig door. Metalheads en echte psytrance-freaks leven echter in twee werelden die ver van elkaar liggen. Zelfs muziekverslaafden met erg een brede perceptie moeten dan concluderen dat deze cd langs veel kanten wringt.
Meer over Infected Mushroom
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
