Hoewel Groot-Britannië begin jaren tachtig een van de grootste leveranciers was van metal, deemsterde die toevloed snel weg. Ondertussen is het zo dat er wel de ene hype na de andere op de mensheid wordt losgelaten, maar dit gebeurt telkens in eerder poppy regionen. Stilaan begint het Britse eiland uit die impasse te geraken: Biomechanical is bijvoorbeeld een zeer sterke act. Intense doet een meer dan verdienstelijke poging om te volgen, maar slaagt er niet volledig in.
Dit album opent alvast bijzonder sterk met 'Anger of the Ancients': een potige drumlijn wordt overgoten met een saus van vrij snelle doch melodieuze gitaarpartijen en een puike stem, eigendom van Sean Hetherington. Intense heeft in ieder geval goed naar een band als Iced Earth geluisterd: triolen en gallups zijn legio en de songs denderen met een rotvaart verder, zonder evenwel uit het oog te verliezen dat een pakkende melodie nog altijd primair is. Zanger Hetherington waagt het overigens om een vrij aardige impressie te geven van Matthew Barlow, de vorige zanger van Iced Earth. Wie zijn vibrato en frasering hoort, zal het hiermee vast eens zijn. Dat het album overigens afsluit met een trilogie is meer dan een analogie met Iced Earth, die dit reeds een aantal keren heeft gedaan. Het enige jammere is dat deze werkwijze niet blijft boeien. Na een drietal nummers wordt stilaan hoorbaar dat deze heren net iets minder puike songs in elkaar weten boksen dan hun grote voorbeeld. Meestal vliegt het netjes voorbij maar blijft er geen noot hangen. Dat de trilogie 'Chronicles of the New Flesh' net iets te ambitieus was, valt te merken wanneer het geregeld inzakt.
Als eerbetoon aan Iced Earth slaat Intense alvast de nagel op de kop, want de verwijzingen zijn dermate opvallend dat niemand er omheen kan. Het enige nadeel is dat de band op dit moment nog niet in staat is om kwalitatief even hoogstaand te zijn, maar dat is vermoedelijk een kwestie van tijd.
Meer over Intense
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
