De Franse producer Krazy Baldhead is een buitenbeentje in de Ed Banger stal -de befaamde platenfirma van Daft Punk-manager Pedro Winter ofte Busy P-. Het enfant terrible dat zijn naam stal van een Bob Marley song, aarzelt niet om dieper en dieper te blijven graven naar vaak erg abstracte geluiden en combinaties. Ook tweede langspeler, ‘The Noise in the Sky’ bulkt van de wijzigende karakterprenten, eigenzinnige, psychedelische creaties en muzikale uitvindingen waarin zowel hypermoderne high-tech als klassieke en zelfs jazzinvloeden elkaar vinden.
Dartele knutselelektronica, ambient en IDM-trekjes vinden hun weg op deze psychedelische en geestesverruimende plaat. Vooral in meer minimale ambientstukjes als de titeltrack en opener ‘The Noise in the Sky’ met zijn kabbelend orgelspel zoekt de Fransman hogere sferen op. Maar al even vaak blijft Krazy Baldhead met zware voeten stevig op de aarde bonken. Zo bevat ‘Surabaya Girl’ wel lieflijke vrouwenrobotstemmetjes, maar zorgen brommende zoemtunes en zwaar schuifelende dubstepbreaks voor een heuse krachttoer.
Dat de Fransman een ritmefreak is, blijkt overduidelijk. De vaak basloze beatcreaties van de man blijken immers te bestaan uit een veelvoud van verknipte samples en elektronische drumeffecten. De drive is steevast eenvoudig, maar de inhoud blijkt duizelingwekkend. Qua melodie houdt de producer het dan weer relatief simpel. Een huppelend motiefje van korte tunes en wat diep grollende funkgrooves volstaan om een spacejazzmoment als ‘Day In, Day Out’ te vormen.
Krazy Baldhead doordringt zowat heel dit album van “intelligente”, verfijnde elektronische creaties. Iets stevigere grooves of ritmen worden omringd door een veelheid lieflijke fantasiegeluidjes wat heel ‘The Noise in the Sky’ toch een vrij zoete nasmaak geeft. Grappig genoeg gaat de klankwizard echter vooral voor een mechanische uitstraling. Zelfs op zich al vrij harde dubstepbeats in ‘Amplifried’ worden totaal verknipt en verhakseld tot abstracte, sequentieel aangedreven computer- en robotgeluiden. Het psychedelisch rondtollende ‘Must There Be an Angel?’ houdt het nog enigszins organisch met verheven, ijle vrouwenhalo’s maar de droog hakkende triphopbreaks waarin die verpakt worden, komen toch akelig machinaal over.
Spijtig genoeg is de balans op de tweede helft van de plaat wat zoek. De cyber-r&b (‘Empty Boy’), funky spacedisco (‘Resurrection’) of trance triphop (‘Slow Motion’) die de man tevoorschijn tovert, getuigen nog steeds van een aangename muzikale finesse, maar gaat ook voor een iets te brede veelzijdigheid. Wanneer Krazy Baldhead tenslotte met een kort ‘A Child Is Born’ een minimaal ambientpointillisme neerzet rond een melodie die aan synthesizervirtuozen uit de jaren ’90 doet denken (Vangelis, JM Jarre), lijkt de rode draad wel heel ver zoek.
‘The Noise in the Sky’ is een futuristisch, maar ook dartel elektronicaplaatje. Krazy Baldhead zet met groot gemak zomaar eventjes twaalf originele en creatieve spielereien neer. Spijtig dat de oorspronkelijke consistentie wat zoek geraakt, maar dat maak het avontuur natuurlijk niet minder groots.
