Met de komst van de winter lijkt het seizoen aangebroken voor kommer- en kwelplaten zoals 'Coward', het tweede album van het New Yorkse decibeloffensief Made out of Babies. Frontvrouw Julie Christmas maakt grote indruk met haar gutturale schreeuw die, te midden van het compromisloze tumult, de luisteraar blijft verrassen. De plaat lijdt echter een beetje aan bloedarmoede: echt goede songs zijn zeldzaam en de kale productie maakt het geluid niet meteen bijster interessant.
Het album begint nochtans ijzersterk met 'Silverback', dat alom haren ten berge zal doen rijzen. Christmas' woede is duidelijk hoorbaar wanneer ze reeds in de eerste seconden van de song haar stembanden kapot scheurt. De zangeres is echter geen doorsnee brulboei: ook in haar andere band Battle of Mice (met leden van de postrock-outfit Red Sparowes) wisselt ze haar oerschreeuw af met betoverende, elastische zanglijnen die haar reeds vergelijkingen hebben opgeleverd met Björk en zelfs het vocale mirakel Mike Patton ('Proud to Drown'). In 'Out' demonstreert Made out of Babies hoe ze moeiteloos in enkele seconden van lo-fi elektronica naar trashrock kunnen overschakelen. Op een bepaald moment gaat de groep zelfs zo zacht dat men de studiovloer kan horen kreunen onder het gewicht van de opbouwende spanning, om even daarna met herwonnen kracht te ontploffen. Jammer genoeg is het grootste minpunt aan 'Coward' het gebrek aan degelijke songs: niettegenstaande de fysieke krachttoeren van zangeres en groep zijn slechts enkele van de 9 nummers herinnerenswaardig te noemen. Zo helt 'Mandatory Bedrest' wat te veel over naar de puberale nu metal van de late Korn, terwijl afsluiter 'Gunt' weinig meer is dan een fletse weerspiegeling van 'Silverback'. Geluidsmatig valt er evenmin veel uit de brand te slepen, grotendeels door toedoen van producer Steve Albini en diens handelsmerk: een 'puur', onbewerkt geluid. Albini's job lijkt er dezer dagen in te bestaan louter op de recordknop te drukken en de band de rest van het werk te laten doen. Dit levert de door hem opgenomen artiesten inderdaad een (soms erg sterke) naakte sound op, maar het zorgt er ook voor dat de luisteraar constant geconfronteerd wordt met een repetitielokaalgeluid. Een artiest moet al over een ernstig gespierd repertoire beschikken om met een dergelijke aanpak zijn voordeel te kunnen doen.
Ondanks enkele treffers is 'Coward' geen echt goede plaat geworden. De groepsprestatie zelf is wel degelijk lovenswaardig: Made out of Babies is duidelijk een strak, op elkaar ingespeeld collectief en waarschijnlijk ook live zeer de moeite. Het ontbreekt de band echter te zeer aan sterke nummers om van een volledig album een interessante ervaring te kunnen maken.
Meer over Made out of Babies
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
