Samen met de muziek van Lully, Rameau en de familie Couperin vormt de muziek van Marc-Antoine Charpentier zowat het hoogtepunt van de Franse barok, een galante stijl die onlosmakelijk verbonden blijft met de luxueuze hofhouding van de Franse koning in Versailles. Charpentier was, zoals vele barokke componisten, ook een veelschrijver (niet in de negatieve zin welteverstaan) en zijn oeuvre omvat een hele reeks theaterwerken (opera's, 'pastorales', bijbelse tragedies en balletten), vocale of vocaal-instrumentale motetten, sonates en kerkmuziek.
Als hofcomponist van Lodewijk XIV was Charpentier natuurlijk ook verplicht muziek te schrijven voor de verschillende leden van de Franse koninklijke familie. De muziek op deze plaat werd geschreven voor de troonsopvolger of 'Dauphin', Louis. Hij was de enige zoon van Lodewijk XIV die zijn kindertijd overleefde maar ook Louis zou zijn vader niet opvolgen: hij stierf in 1711, enkele jaren na Charpentier en enkele jaren voor de zonnekoning.
De zes motetten op deze plaat werden voor verschillende gelegenheden in het leven van de Dauphin gecomponeerd en ze verschillen onderling dan ook grondig van karakter. De tekst en opzet van het eerste motet 'Precatio Filio Regis' bijvoorbeeld zijn duidelijk genoeg en grijpen terug naar de woorden van de bijbelse koning David waarmee hij zijn zoon Salomon een voorspoedig koningschap toewenst. Muziek van een bescheidener opzet vindt men bijvoorbeeld in het motet 'Supplicatio pro Defunctis', een begrafeniscompositie voor de maagd Maria met een gevoelige begeleiding met enkele opvallende en erg geslaagde klankeffecten zoals de dunne combinatie van contrabas en traverso op enkele plekken.
De drie zangers, Anne Magouët, Sarah Breton en Edwin Crossley-Merger bezitten een stijlvolle en verstaanbare (Frans)Latijnse uitspraak. Het trio van zangers bezit bovendien een pure klank en haarzuivere intonatie. De volle akoestiek van de basiliek van Tongeren waar deze cd werd opgenomen zorgt voor een boeiende beluistering die Charpentiers motetten goed laat resoneren – een hoorbaar verschil met een meer afstandelijke, drogere studio-opname. Veel aandacht gaat ook uit naar frasering en het vasthouden van een levendige cadans in deze muziek. Het dansbare (maar zoals vaak bij Franse barok steeds wat in een keurslijf gedrongen) karakter van Charpentiers muziek komt goed naar voren in het motet 'Quemadmodum Desirat Cervus'.
Charpentiers motetten worden afgewisseld met orgelfantasieën van Louis Marchand, Charpentiers tijdgenoot en wellicht ook collega aangezien ze beide verbonden waren aan dezelfde Parijse kathedralen. Organist Frédéric Desenclos laat het orgel van de basiliek van Tongeren machtig en groots resoneren, met schrapende, luide bassen. Het instrument laat echter nog voldoende ruimte voor frasering en de galm van de kerk verdrinkt de middenstemmen nergens.
Deze boeiende cd zal barokliefhebbers zeker niet teleur stellen. Een goede combinatie van vocale/instrumentale werken van Charpentier en orgelcomposities van Louis Marchand wint veel bij een uitvoering als deze, met zorg voor detail en veel muzikaal gevoel.
Meer over Marc-Antoine Charpentier
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
