Als de naam en de cd-titel nog niet genoeg aanwijzing geven: dit is psychedelische stonerrock. Het album telt zes vrij uitgesponnen tracks die netjes laveren tussen meer bombastische rock geïnjecteerd met streepjes trippy soundscapes en dito geluidjes. Liefhebbers van paddenstoelen gaan hier dus met veel plezier mee aan de slag.
De basis van New Keepers of the Water Towers zit alleszins goed: de gitaar is met voorsprong het belangrijkste instrument en op een paar dode momenten na, weten de heren best wel aardige riffs te pennen. Het geheel komt vrij traag op gang in 'The Great Leveller', maar zoals het wezen waar de titel vandaan komt, walst de band iets verderop wel alles vakkundig plat. Wie zich overigens verwacht aan uitgebreide en geflipte scènes van ruimtereizen op roze eenhoorns, komt van een kale markt thuis: de psychedelica overwegen nooit en zijn vooral bedoeld als extra smaakmakertje dat de logge rockriffs wat tegengewicht biedt.
Niettegenstaande New Keepers of the Water Towers best wel smeuïge momenten weet te brengen, overtuigt het album als geheel nog niet. Daarvoor zijn een iets te hoog aantal passages banaal en mist de band een echt scherpe inslag van tijd tot tijd. Het geheel kabbelt daardoor iets te vaak voort op een gezapig tempo en dat maakt dat de aandacht verslapt. Dat gezegd zijnde, heeft deze groep wel goede ideeën, het mankeert soms gewoonweg wat aan de aanpak.
'Cosmic Child' is een behoorlijk retrospectief getint rockalbum, met een neus voor geflipte hersenschimmen en een paar lekkere gitaarriffs. Dat het geheel nog niet constant blijft boeien, is jammer, maar daar staat wel tegenover dat de heren hoorbaar op zoek zijn naar hun grootste vorm. Dat kan dus nog erg interessant worden in de toekomst. Tot het zover is, luidt het verdict: aardig, maar nog niet wereldschokkend. Luisteren is dus de boodschap.
