Er is ondertussen al flink wat inkt gevloeid over de situatie binnen Stratovarius toen er conflicten ontstonden tussen gitaarheld Timo Tolkki en de rest van de band. Om een lang verhaal kort te maken: Tolkki werd buitengekegeld, de overige bandleden gingen verder met Stratovarius en Tolkki richtte vervolgens Revolution Renaissance op. Geen slechte zaak trouwens, want wie zijn voormalige broodheer soms moeilijk te verteren vond door de vocalen, heeft hier een puik alternatief.
Wie de muziek van Tolkki's eerdere band goed vond, zal ongetwijfeld een zucht van opluchting slaken dat de man zijn compositorisch vernuft nauwelijks heeft aangepast. Dat wil in het kort zeggen dat hier volop neoklassieke heavy metal wordt gebracht, met bijzonder veel oog voor gitaarwerk en in het bijzonder voor sfeervolle en pakkende melodieën en uiteraard zwierige en geschifte solo's boordevol noten. Muziekliefhebbers die enkel gitaarbands willen waar elk nummer drie akkoorden en geen soleerwerk telt, zijn hier dus radicaal aan het verkeerde adres.
Zoals het hoort heeft de band trouwens een mooie doorsnede aan tempo's bij elkaar gesprokkeld. Zo zijn er heerlijk voortraggende snelheidsduiveltjes, waar de dubbele basdrums aan een haast geschift tempo mogen sjezen, krijgt men mid-tempo beukers waar de aandacht meer ligt op het inventieve en uitgekiende toetsenwerk, en ook een enkele ballade mag niet ontbreken. Variatie is dus overduidelijk troef, en in tegenstelling tot (de vergelijking zal er altijd blijven) Stratovarius verveelt Revolution Renaissance een pak minder. Allicht is dat te wijten aan het iets compactere karakter van de nummers op dit album: ze worden nergens nutteloos lang uitgemolken en dat komt het luisterplezier ten goede.
De kwaliteit van de plaat blijft erg consistent, maar 'Crossing the Rubicon' steekt er toch ietsjes bovenuit, dankzij een memorabel refrein en een haast introverte Tolkki, die voor het overige met veel plezier laat horen waarom hij zo'n geweldig goede snarenplukker is. Liefhebbers van solo's worden hier dus alweer op hun wenken bediend.
Revolution Renaissance heeft met 'Trinity' een genietbaar schijfje afgeleverd, dat fans van gitaargerichte heavy metal zeker en vast eens moeten beluisteren. Deze band weet duidelijk hoe flitsende melodieën verbonden kunnen worden aan puike songs, en daardoor is dit album een verademing op melodieus vlak.
