Het Revolutionary Snake Ensemble ademt de sfeer van New Orleans. De traditionele 'marching bands' die deze stad zo typeren vormen de opvallendste muzikale inspiratiebron van dit gezelschap. In combinatie met de gekke verkleedpartijen en dolle pleziermakerij mogen ze zich het muzikale equivalent van de Mardi Gras noemen. Onder leiding van Ken Field wandelt het ensemble door traditionals, eigen composities en verrassende interpretaties van bekende songs. Dit allemaal met jazz als voornaamste ingrediënt en afgewerkt met een stevige portie funk. 'Forked Tongue' presenteert zich bijgevolg als een pretentieloze carnavalplaat die de platvloerse bijklank van dit etiket in stijl wegwerkt.
Ken Field houdt van wat afwisseling in zijn muzikale bezigheden. Naast zijn werk als leider van het Revolutionary Snake Ensemble, is hij ook terug te vinden in experimentele groepen als Birdsongs of the Mesozoic en schrijft hij bovendien ook composities voor het kinderprogramma Sesamstraat. Dat de man zich niet te beroerd voelt om zogezegd gemakkelijke muziek onder handen te nemen blijkt ook uit het repertoire dat op 'Forked Tongue' wordt gepresenteerd. Composities als Ornette Coleman's 'Chippie' duiken op naast het populaire 'Que Sera Sera' en traditionals als 'Down by the Riverside'. De stukken worden op een gelijkaardige manier behandeld. Dat houdt in dat er steeds op wandeltempo wordt gemusiceerd. Dat lijkt vreemd, want een stuk als 'Chippie' werd door Coleman en de zijnen oorspronkelijk aan een onmenselijke snelheid gespeeld. Het ensemble doet er zijn eigen ding mee door het drastisch te vertragen en door het accent steeds op de eerste maat te leggen, waardoor het funkgehalte wordt benadrukt. Er wordt voornamelijk gemusiceerd naar voorbeeld van de swingorkesten uit de jaren dertig en veertig die met dolle groepsimprovisaties het publiek volledig uit hun dak konden laten gaan. 'Just a Closer Walk' neemt de luisteraar terug mee naar deze tijd en nodigt tegelijkertijd uit voor een kleine dans. In beperkte mate komen ook moderne jazzinvloeden doorsijpelen die zich vooral uiten in krachtige uithalen van de blazers en korte geluidsexperimenten die het timbre van het instrument verkennen, maar deze momenten zijn erg zeldzaam.
'Forked Tongue' is een ongecompliceerde plaat die dankzij de ingenieuze arrangementen van Ken Field nooit neigt naar platvloersheid. Het gaat hier vooral over het amusement dat opgeroepen wordt door de wisselwerking tussen het aangeboden repertoire en het kleurrijk groepsgeluid. Zonder halsbrekende toeren of virtuoos gemusiceer levert het Revolutionary Snake Ensemble een sterke jazzplaat af.
Meer over Revolutionary Snake Ensemble
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
