Dit is het derde album op naam van de Waalse tenorsaxofonist. Dat is niet verwonderlijk voor iemand die al zo lang bezig is. Robert Jeanne behoort namelijk nog tot een andere generatie jazzmuzikanten. Hij speelde regelmatig met het duo René Thomas en Jaques Pelzer en ook namen als Chet Baker, Bill Coleman, Dizzy Reece en Slide Hampton staan op zijn lijstje. Op 'Blue Landscapes' laat hij zich omringen door een groep vrienden: de pianist Michel Herr, die reeds meespeelde op eerdere opnames; drummer Felix Simtaine, met wie hij al vanaf zijn debuut in de jazzwereld musiceerde en bassist Jean Warland, die zowat alle groten uit de Belgische jazzwereld begeleidde.
De elf nummers op dit album tonen de enorme verscheidenheid aan invloeden die Jeanne onderging. Het eerste nummer, 'Within Minutes', is een compositie van Michel Herr. Op zich een zeer mooie compositie, maar spijtig dat enkele accenten niet exact samen gespeeld zijn. De pianosolo vormt hier het hoogtepunt en wordt ondersteund door een latin-swing groove. Het titelnummer, geschreven door Ivan Peduart, begint met een piano-intro. Tijdens het thema komt Warland binnen met een sobere baslijn en ondersteunt Simtaine met enkel het noodzakelijke brushesspel. De enige compositie van Robert Jeanne is 'Mister A.C.', opgedragen aan Al Cohn, één van de grote tenorsaxofonisten van de West Coast. Na het opzwepende thema volgt onmiddellijk een bassolo, wat voor een groot contrast zorgt. Hoewel Jeanne geen slechte solo speelt, is het toch vooral Michel Herr die hier alle eer verdient. Zijn lijnen zijn telkens weer fantastisch getimed en met deze solo laat hij horen wat hij allemaal in zijn mars heeft. Ook de drums komen solistisch aan bod met het principe van call & response. Het vocabulair van Simtaine doet echter meer denken aan dat van een big-band drummer, met rolls op de snare en 'four on the floor'. 'First Song', een nummer van de hand van Charlie Haden, wordt ingezet door Warland. De volle klank en het gebruik van vooral het lage register, die deze bassist typeren, zijn in deze intro duidelijk te horen. Het mooie lyrische thema wordt gespeeld door sax en piano en de bas wordt het zwijgen opgelegd. De sobere soleerstijl die Robert Jeanne in dit nummer hanteert, past perfect bij de intieme sfeer van deze ballade. Het bossa-achtige nummer 'May Fly' is een compositie van de Belgische drummer Mimi Verderame. Dit vrolijke melodietje zorgt voor de perfecte variatie met de andere nummers. Spijtig dat de piano af en toe overstemd wordt door de overweldigende klank van de cimbalen. Ook in dit nummer wordt vraag en antwoord gehanteerd, maar ditmaal tussen sax en piano. De nummers 'Love You Madly' en 'You Say You Care' van respectievelijk Duke Ellington en Jules Styne werden door Jean Warland gearrangeerd. Vooral in het eerste is dat duidelijk te horen aan de belangrijke rol die de bas heeft. Zo begint het nummer met een basintro met double stops die eindigt met een gitaar-achtige riff. Sax en bas spelen het thema unisono en de brug wordt enkel door de bassist gespeeld. Zelfs tijdens de drumsolo blijft de walking bass aanwezig.
Met 'Blue Landscapes' heeft Robert Jeanne zeker niet de pretentie vernieuwend te zijn. Integendeel: deze plaat ligt helemaal in de lijn van de traditie. De muzikanten die we hier aan het werk kunnen horen, hebben reeds lang bewezen wat hun kwaliteiten zijn. Ook nu kunnen we van vakmanschap spreken. Soms echter zijn gevoel en diepgang ver te zoeken en worden de nummers eerder langdradig. Michel Herr verdient echter een pluim voor zijn prachtig pianospel!
Meer over Robert Jeanne Quartet
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
